W XIX wieku w rejonie dzisiejszej ulicy Adama znajdował się szyb kopalni „Pepita” (działającej od 1860 roku), od którego wzięła się pierwsza nazwa obecnej ulicy Górniczego Stanu[3]. Ulica powstała wraz z budową osiedla robotniczego Giszowiec, w latach 1907–1910, jako droga zamykająca osiedle od strony południowej[4]. Ulica ta, podobnie jak pozostałe na nowym osiedlu patronackim drogi wewnętrzne, posiadały nawierzchnię szutrową i były tej samej szerokości. W środku ulicy utwardzona jezdnia miała szerokość 3,5 m, a wzdłuż jezdni zbudowano brukowane korytka obłożone darnią, a dalej znajdowały się ciągi dla pieszych[5].
Po II wojnie światowej przywrócono poprzednią nazwę ulicy[6]. W latach 1946–1948 przy ulicy Powstańców wzniesiono modernistyczny[8]kościół św. Stanisława Kostki według projektu Jerzego Kruga. 17 maja 1948 roku obiekt konsekrował bp Juliusz Bieniek[9][10]. Prawdopodobnie po 1951 roku drogę przemianowano na ulicę 22 Lipca, a 21 listopada 1962 roku ulica ta zyskała obecną nazwę[6].
W latach 2003–2004 w rejonie ulic Pod Kasztanami, Górniczego Stanu, Kosmicznej i Działkowej, wybudowano osiedle Pod Kasztanami, którego inwestorem było Katowickie Towarzystwo Budownictwa Społecznego. Osiedle składa się z dziewięciu budynków z 200 mieszkaniami, garażami i dwoma lokalami użytkowymi[11].
fragment osiedla robotniczegoGiszowiec z lat 1907–1914 (część zachodnia), wybudowana według projektu architektów Georga i Emila Zillmannów; rozbudowane w latach 1920–1924 (nr rej.: A/1229/78 z 18 sierpnia 1978 roku); jego część znajduje się przy ul. Górniczego Stanu – obiekty pod numerami: 29/31, 33/35, 37/39, 41/43, 45/47, 53/55, 57/59, 61/63;
fragment osiedla robotniczego Giszowiec (część wschodnia) – układ urbanistyczny wraz z istniejącą zabudową i zielenią tzw. wschodniej części osiedla i usytuowanej w południowo-zachodniej części zespołu tzw. kolonii amerykańskiej (nr rej.: A/1348/87 z 23 czerwca 1987 roku); jego część znajduje się przy ul. Górniczego Stanu[18]:
domy robotnicze w ogrodach – obiekty pod numerami: 71/73, 75/77,
wille wolnostojące wraz z otoczeniem, tzw. kolonia amerykańska – obiekty pod numerami: 2, 4, 6, 8, 10, 12;
dom z budynkiem gospodarczym (ul. Górniczego Stanu 37/39), wzniesiony pomiędzy 1907 a 1912 rokiem (nr rej.: A/151/05 z 3 października 2005 roku); granice ochrony obejmują działki;
dwurodzinny dom robotniczy z budynkiem gospodarczym (ul. Górniczego Stanu 49/51), wzniesiony pomiędzy 1907 a 1912 rokiem (nr rej.: A/86/03 z 8 maja 2003 roku); granice ochrony obejmują działki;
dwurodzinny dom robotniczy z budynkiem gospodarczym (ul. Górniczego Stanu 65/67), wzniesiony pomiędzy 1907 a 1912 rokiem (nr rej.: A/70/02 z 22 sierpnia 2002 roku); granice ochrony obejmują działki;
Na rogu ulic Górniczego Stanu i Pszczyńskiej zlokalizowana jest wieża wodna, zbudowana w 1909 roku. Wieża ta została wpisana do rejestru zabytków dnia 29 października 1990 roku (nr rej.: A/1417/90)[4][15]
Zabytki położone przy ulicy Górniczego Stanu
Ul. Górniczego Stanu 6
Ul. Górniczego Stanu 8
Ul. Górniczego Stanu 39
Ul. Górniczego Stanu 41/43
Ul. Górniczego Stanu 65/67
Pomniki przyrody
Przy ulicy znajdują się następujące pomniki przyrody, ustanowione rozporządzeniem nr 63/95 wojewody katowickiego z 25 kwietnia 1995 roku[13][19]:
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 18), nr rejestru: 000527;
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 16, 18), nr rejestru: 000528;
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 12), nr rejestru: 000529;
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 10, 12), nr rejestru: 000531;
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 12, 6), nr rejestru: 000534;
buk zwyczajny (ul. Górniczego Stanu 12, 6), nr rejestru: 000535.
Ponadto w kwartale ulic Pszczyńskiej, Górniczego Stanu, Wojciecha i Barbórki zlokalizowany jest fragment lasu o powierzchni 4,43 ha, zagospodarowany na funkcje rekreacyjne[13].
↑HermannH.ReuffurthHermannH., Giszowiec: nowa górnośląska wieś górnicza Spółki Górniczej spadkobierców Georga von Giesche według projektów architektów E. i B. Zillmannów, Charlottenburg, wyd. trzecie, przetł. Bronisław Machnik, Katowice: Miejski Dom Kultury „Szopienice-Giszowiec”, 2006, s. 14, ISBN 83-918908-4-8(pol.).