V Warszawski Batalion Etapowy
V Warszawski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej. Formowanie i zmiany organizacyjneFormowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1]. Rozkazem nr 10 000 mob. z 19 lipca 1920 Minister Spraw Wojskowych przemianował 3/I Batalion Wartowniczy na V Warszawski batalion etapowy[2][3]. W tym samym miesiącu 3/I batalion wartowniczy budował pozycje obronne wokół Lwowa, a 31 lipca został przekazany do pełnienia służby wartowniczej w Kowlu[4]. 2 sierpnia zlikwidowano Dowództwo Powiatu Etapowego Kowel, a batalion wycofał się do Dorohuska nad Bugiem, do dyspozycji DOE Chełm[5][a]. We wrześniu 1920 batalion znajdował się w strukturze 3 Armii, stacjonował w Lublinie, liczył 6 oficerów oraz 334 podoficerów i szeregowców[7]. Dowódcy batalionu
UwagiPrzypisy
Bibliografia
Information related to V Warszawski Batalion Etapowy |