Wojciech Królikowski
Wojciech Jan Królikowski (ur. 16 lipca 1926 w Warszawie, zm. 29 kwietnia 2019 tamże[1][2]) – polski fizyk teoretyk (specjalność: teoria cząstek elementarnych i kwantowa teoria pola), profesor emerytowany Instytutu Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk (od 1980)[3]. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Stefana (1894–1945) i Kazimiery z Tabaczyńskich (1892–1975)[4]. Pradziadem Wojciecha był Jan Walery Królikowski[5] – polski aktor i reżyser. W 1952 otrzymał stopień doktora (promotorem jego pracy doktorskiej był profesor Wojciech Rubinowicz), po czym w latach 1956–1957 odbył staż naukowy pod kierunkiem Wolfganga Pauliego na Politechnice Federalnej w Zurychu. W 1957 uzyskał habilitację[6], a w 1965 tytuł profesora. Rok 1961 spędził w Instytucie Studiów Zaawansowanych (IAS) w Princeton. Pracował również w Europejskim Laboratorium Fizyki Cząstek (CERN) w Genewie i w Międzynarodowym Instytucie Fizyki Teoretycznej (ICTP) w Trieście[6]. Zainicjował badania w zakresie teorii cząstek elementarnych w Uniwersytecie Warszawskim. W 1960 utworzył Zakład Teorii Cząstek Elementarnych, którym kierował aż do przejścia na emeryturę[6]. Z Janem Rzewuskim podał sformułowanie relatywistycznej teorii kwantowej kilku ciał. Zaproponował hipotezę kwarków złożonych. Był jednym z pierwszych teoretyków, który do opisu oddziaływań silnych wprowadził nową liczbę kwantową[6]. Jest autorem modelu trzech generacji leptonów i kwarków. Wspólnie z Wojciechem Rubinowiczem opracował podręcznik akademicki Mechanika teoretyczna (pierwsze wydanie 1955, łącznie 9 wydań). Wojciech Królikowski był mężem Zofii z Zienkiewiczów (ur. 1928)[4], ojcem:
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 51-3-19)[7]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|