|
Wolność religijna Wolność religijna – wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie[1]. Obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują[1]. Wyklucza zarówno uprzywilejowanie, jak i prześladowania czy dyskryminację na tle religijnym. Wolność religijna wiąże się ściśle z tolerancją religijną (szacunkiem wobec wyznawców innych religii oraz osób posiadających światopogląd bezreligijny). W sytuacji przestrzegania zasad wolności religijnej niedozwolone jest zabranianie wiernym swobodnego uzewnętrzniania swoich przekonań religijnych, nakłanianie do wyboru wyznania lub łamania zasad wyznawanej wiary. Podstawy prawne We Francji dekret o wolności wyznań i rozdziale Kościoła od państwa został wydany 21 lutego 1795 roku[2]. 1. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych zabrania ograniczania swobody religijnej i wprowadzania religii urzędowej. Art. 6 Konstytucji USA zabrania badania przekonań religijnych kandydatów na funkcjonariuszy państwowych. Według Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (art. 53) kwestia przekonań religijnych w Polsce jest prywatną sprawą każdego obywatela. Zarówno wierzący w Boga, jak i niepodzielający tej wiary są wobec państwa równouprawnieni.
W Konstytucji RP zawarte jest także prawo rodziców do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami[1]. Powszechna deklaracja praw człowieka przyjęta przez 58 państw członkowskich podczas Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych – ONZ, w dniu 10 grudnia 1948, w Palais de Chaillot w Paryżu zdefiniowała wolność religii i wyznania w art. 18 w następujący sposób:
Art. 2 i 16 Deklaracji zabraniają dyskryminacji m.in. z powodu wyznania. Według postanowień prawa międzynarodowego wolność religijna oznacza także możliwość niewyznawania żadnej religii bądź odejścia od aktualnie wyznawanej – Komisja Praw Człowieka ONZ uważa możliwość porzucenia religii jako jedno z praw człowieka, prawnie chronione przez Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych:
Art. 18 ust. 3 Paktu głosi Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane przez ustawę i są konieczne dla ochrony bezpieczeństwa publicznego, porządku, zdrowia lub moralności publicznej albo podstawowych praw i wolności innych osób. Podobnie stanowią Europejska konwencja praw człowieka w art. 9 i Amerykańska konwencja praw człowieka w art. 12. Istotnym elementem wolności religijnej jest m.in. wolność słowa, wolność zgromadzeń i wolność prasy. NadużyciaW 2018 r. organizacja Human Rights Watch działająca na rzecz praw człowieka zwróciła w swoim raporcie uwagę na nadużycia wolności wyznania prowadzące do ograniczenia praw i wolności osób LGBT. W raporcie między innymi wymieniono przypadki odmawiania pomocy, świadczenia usług i sprzedaży dóbr. Autorzy zwrócili uwagę na skutki materialne i psychologiczne tych przejawów dla osób LGBT i ich rodzin[4]. Zobacz teżPrzypisy
Literatura
Linki zewnętrzne
|
