Zdbice posiadają wydzieloną część wsi Zdbice-Folwark. Gmina Wałcz utworzyła sołectwo Zdbice, które obejmuje jedynie wieś Zdbice. Rada sołecka może się składać z 3–6 członków[4].
Osadę wzmiankowano po raz pierwszy w 1239. W XVI wieku wieś należała do dóbr królewskich starostwa wałeckiego.
W lutym 1945 w okolicach Zdbic toczyły się najcięższe walki o przełamanie umocnień Wału Pomorskiego. Brała w nich udział 1 Armia Wojska Polskiego. To tutaj znajdowało się kilkanaście żelbetowych schronów bojowych obsadzonych przez wojska niemieckie. Uzupełniała je mozaika rowów przeciwczołgowych i strzeleckich, kanałów zalanych wodą, zapór i pól minowych. O same Zdbice stoczono najkrwawszy bój w dniach 3-4 lutego 1945, w trakcie którego zginęło 58 polskich żołnierzy (rannych było co najmniej 127)[5].
Izba Pamięci Narodowej w centrum wsi z wystawą Las świadkiem walk o Wał Pomorski - wyeksponowano tu obiekty świadczące o zniszczeniach drzewostanu w 1945 (np. odłamki tkwiące w pniach), broń i amunicję, zdjęcia, mapy i dokumenty żołnierskie,
punkt widokowy na jezioro Zdbiczno (naprzeciw Izby Pamięci),
głaz pamiątkowy z tablicą upamiętniającą walki w 1945,
jednonawowy, neogotycki kościół filialny Podwyższenia Krzyża Świętego z 1888 (wcześniejszy, drewniany, istniał tu już w XV wieku).
SurviWał Pomorski, cykliczna impreza odbywająca się pod koniec maja, międzynarodowy, ekstremalny bieg z przeszkodami[6].
grodzisko stożkowe o obwodzie ok. 220 metrów, bardzo zniszczone[7].
↑Uchwała Nr XX/105/08 Rady Gminy w Wałczu z dnia 27 marca 2008 r. ws. uchwalenia statutów sołectw Gminy Wałcz (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2008 r. Nr 57, poz. 1312)
.JPG)
