|
Biyolojik silah
 Biyolojik bir etken (biyo-ajan, biyolojik tehdit ajanı, biyolojik savaş ajanı, biyolojik silah veya biyolo-silah olarak da adlandırılır), biyoterörizm veya biyolojik savaş için silah olarak kullanılabilen bir bakteri, virüs, protozoon, parazit, mantar veya toksindir. savaş (BW).[1] Bu yaşayan veya çoğalan patojenlere ek olarak, toksinler ve biyotoksinler de biyo-ajanlar arasında yer almaktadır. Bugüne kadar 1.200'den fazla farklı türde potansiyel olarak silah haline getirilebilir biyo-ajan tanımlanmış ve incelenmiştir. Bazı biyolojik ajanlar, nispeten hafif alerjik reaksiyonlardan, ciddi yaralanma, ciddi veya kalıcı sakatlık ve hatta ölüm dahil olmak üzere ciddi tıbbi durumlara kadar çeşitli şekillerde insan sağlığını olumsuz yönde etkileme yeteneğine sahiptir. Bu organizmaların çoğu, suyun, toprağın, bitkilerin veya hayvanların bulunduğu her doğal ortamda var olabilmektedirler.[1] Biyo-ajanlar, konuşlandırılmalarını veya yayılmalarını kolaylaştırmak için "silahlaştırmaya" uygun olmalıdırlar. Genetik modifikasyonbu etkenlerin etkisiz hale getirilmelerini zorlaştırabilir veya öldürücü özelliklerini artırabilir, bunları geleneksel tedavilere veya önleyici tedavilere karşı dayanıklı hale de getirebilir. Pek çok biyo-ajan hızla çoğaldığından ve yayılma için minimum kaynak gerektirdiğinden, çok çeşitli mesleki ortamlarda da potansiyel bir tehlike oluştururlar.[1] 1972 Biyolojik Silahlar Sözleşmesi (BWC), biyolojik silahların geliştirilmesini, kullanılmasını veya stoklanmasını yasaklayan uluslararası bir anlaşmadır; Mart 2021 itibarıyla BWC'ye 183 Taraf Devlet bulunmaktadır.[2] Bununla birlikte, biyo-ajanlar, çeşitli biyogüvenlik seviyeleri altında ve dünya çapındaki biyolojik koruma tesislerinde hem savunma hem de tıbbi araştırma amaçları için geniş çapta incelenmektedir. SınıflandırmalarOperasyonelEski ABD biyolojik savaş programında (1943–1969), silah haline getirilmiş anti-personel biyo-ajanları "öldürücü maddeler" ( Bacillus anthracis, Francisella tularensis, Botulinum toksini ) ve "zayıflatıcı maddeler" (Brucella suis, Coxiella burnetii, Venezuela atı ensefalit virüsü, Stafilokokal enterotoksin B) olarak sınıflandırılmışlardır.[3] Yasal durum1997'den bu yana, Birleşik Devletler yasaları, ABD Sağlık ve İnsani Hizmetler Dairesi (HHS) veya ABD Tarım Bakanlığı (USDA) tarafından belirlenen ve "kamu sağlığı ve güvenliği için ciddi bir tehdit oluşturma potansiyeline" sahip olan biyo-ajanların bir listesini "seçili etkenler (ajanlar)" şeklinde resmi olarak tanımlandığını ilan etti. Böylece bu etkenlerin bulundurulması veya taşınması sıkı bir şekilde kontrol edilmektedir.[4] Seçilmiş ajanlar, "HHS seçilmiş ajanlar ve toksinler", "USDA seçilmiş ajanlar ve toksinler" ve "Örtüşen seçilmiş ajanlar ve toksinler" olarak ayrılmıştır. DüzenlemelerABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC), biyolojik ajanları üç kategoriye ayırır: Kategori A, Kategori B ve Kategori C. Kategori A ajanları, ABD için en büyük tehdidi oluşturmaktadır. Kategori "A" ajanı olma kriterleri arasında yüksek hastalık ve ölüm oranları; yayılma ve iletilebilirlik kolaylığı; halk arasında paniğe neden olma yeteneği; ve halk sağlığı yetkililerinin yanıt vermesi için gereken özel eylemler gibi kıstaslar bulunur. Kategori A ajanları arasında şarbon, botulizm, veba, çiçek hastalığı ve viral hemorajik ateşler bulunur. Askeri öneme sahip biyo-ajanların listesi
Bakteriyel biyo-ajanlar
Klamidyal biyo-ajanlar
Riketsial biyo-ajanlar
Viral biyo-ajanlar
Mikotik biyo-ajanlar
Biyolojik toksinler
biyolojik vektörler
SimülanlarSimülanlar, gerçek biyolojik ajanların fiziksel veya biyolojik özelliklerini patojenik (hsatalık yapıcı) olmadan taklit eden organizmalar veya maddelerdir. Çeşitli yayma tekniklerinin etkinliğini veya biyoterörizmde biyolojik ajanların kullanımının neden olduğu riskleri incelemek için kullanılırlar.[5] İnsan veya hayvan akciğerlerinde dağılma, bağlanma veya penetrasyon derinliğini simüle etmek için simülanların, simüle edilmiş biyolojik ajana benzer partikül boyutlarına, özgül ağırlığa ve yüzey özelliklerine sahip olması gerekir. Simülanların tipik boyutu (1-5 µm) pencereleri ve kapıları kapalı olan binalara girmesini ve akciğerlerin derinliklerine nüfuz etmesini sağlar. Bu biyolojik ajan normalde patojenik olmasa bile önemli bir sağlık riski taşır.
Uluslararası hukuk Biyolojik silah kullanımının tarihi altı asırdan fazla geriye, 1346'daki Kefe kuşatmasına kadar uzanırken,[7] biyolojik silahlara ilişkin uluslararası kısıtlamalar, kimyasal ve biyolojik silahların bulundurulmasını veya geliştirilmesini değil, kullanımını yasaklayan 1925 Cenevre Protokolü ile başlamıştır.[8] Cenevre Protokolü'nün onaylanmasının ardından, birçok ülke bu protokolün uygulanabilirliği ve olası misillemeler konusunda çekinceler koydu.[9] Bu çekinceler nedeniyle yalnızca " ilk kullanımı yasaklayan" sözleşme uygulamada kaldı.[10] 1972 Biyolojik Silahlar Sözleşmesi (BWC), biyolojik silahların geliştirilmesini, üretimini, satın alınmasını, transferini, stoklanmasını ve kullanılmasını yasaklayarak Cenevre Protokolünü tamamlamıştır.[11] 26 Mart 1975'te yürürlüğe giren BWC, tüm bir kitle imha silahları kategorisinin üretimini yasaklayan ilk çok taraflı silahsızlanma anlaşması oldu.[11] Mart 2021 itibarıyla 183 devlet anlaşmaya taraf oldu .[2] Biyolojik silahların kullanımının "insanlığın vicdanına aykırı" olacağını belirten ve bu prensibi antlaşmanın önsözüne yansıtan BWC'nin,[12] biyolojik silahlara karşı güçlü bir küresel norm oluşturduğu düşünülüyor.[13] Ancak BWC'nin etkinliği, yetersiz kurumsal destek ve uyumluluğu izlemek için herhangi bir resmi doğrulama rejiminin bulunmaması nedeniyle sınırlı kalmıştır.[14] 1985 yılında, kimyasal ve biyolojik silahların yayılmasını önlemeyi amaçlayan 43 ülkenin çok taraflı bir ihracat kontrol rejimi olan Avustralya Grubu kuruldu.[15] 2004'te Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, tüm BM Üye Devletlerini kimyasal, biyolojik, radyolojik ve nükleer silahlar gibi kitle imha silahlarının ve bunların atış araçlarının devlet dışı aktörlere yayılmasına karşı uygun yasal ve düzenleyici önlemleri geliştirmek ve uygulamakla yükümlü kılan 1540 sayılı Kararı kabul etti.[16] Popüler kültürdeAyrıca bakınızKaynakça
Dış bağlantılar
Information related to Biyolojik silah |
