|
Hikmet Risaleleri
Hikmet Risaleleri ya da Risalet'ûl-Hikmet (Arapça: رسَائل الحكمة ) ya da (Arapça: Rase’il el-Hikme (Arapça: رسـائـل الـحـكـمـة) Dûrz’îyye inancının kurucuları Târik’ûl-Hâkim, Hamza ibn Ali ibn Ahmed ve El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn gibi din uluları tarafından yazılmış mukaddes metinler ve pastoral şiirler içeren dini kitaplardır. Dürzî yasalarıDürzî yasalarının özünü belirleyen bu risaleler "Risalet’ül-Hikmet", "El-Hikmet’ül-Şerife" gibi halka açık ve "El-Münferid bi-Zâtihî" ile "El-Şeriat’ül-Ruhanîyye" gibi ezoterik ve gizli kitaplardan müteşekkildir.[1] MuhteviyatıArapça yazılmış toplam Yüz On Bir Risaleden müteşekkildir. Altı kitapta toplanmış olan risaleler 1479 yılında Seyyîd Cemâl ed-Dîn ʿAbd Allah el-Tenukhî[2] tarafından yayınlanmıştır. Sözlü geleneğe göre toplamda Yirmi Dört ciltten oluşmaktadır. On Sekiz cildin kaybolduğu ya da saklı tutuldukları varsayılmaktadır. Altı numaralı risale en eskisi olup Temmuz 1017 tarihinde ilk İki ciltte Otuz'dan fazla risalenin yazarı olan Hamza ibn Ali ibn Ahmed tarafından yazılmıştır. En son yazılan risaleler ise 109 ve 110 numaralılar olup El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn tarafından 1042 tarihinde yazılmışlardır. 36 ve 40 numaralı risaleler ise İsmâʿil el-Tamimi ibn Muhammed'e atfedilmiştir. İlk risale bir veda mesajı ile Dürzîlik inancının "Başöğretmeni" olan ve kendisini halkının refah ve saadetine vakfettiğini söyleyen Fâtımî Hâlifesi EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh tarafından açılmıştır.[3] Ayrıca bakınızKaynakça
Information related to Hikmet Risaleleri |
||||||||||||||
