II. Johann
II. Johann (Johann Maria Franz Placidus; 5 Ekim 1840 - 11 Şubat 1929), kendisine yönetiminden dolayı İyi lakabı verilmiştir. 12 Kasım 1858'den 1929'da hayatını kaybedene kadar Lihtenştayn Prensiydi. 70 yıl 91 günlük hükümdarlığı, sırasıyla XIV. Louis ve II. Elizabeth'den sonra Avrupa tarihindeki herhangi bir egemen hükümdar arasında üçüncü en uzun süre hükmeden hükümdardır ve kesin tarihleri bilinen genel olarak dördüncü en uzun hükümdardır (Kral Louis, Kraliçe Elizabeth ve Kral Bhumibol Adulyadej ). Erken yaşamıJohann II , Lihtenştayn Prensi II. Aloys ile Wchinitz ve Tettau Kontesi Franziska Kinsky'nin büyük oğluydu. 18. yaş gününden kısa bir süre sonra tahta çıkmıştır. II. Elizabeth tarafından 9 Mayıs 2022'de geçilene kadar, saltanatı, antik çağlardan bu yana herhangi bir Avrupa hükümdarının bir naibin hiç kullanılmadığı kesin olarak belgelenmiş en uzun görev süresi olmuştur.[1] Annesi 10 Şubat 1859'dan Kasım 1860'a kadar naiplik yapmış olsa da, reşit olmayan birinin naibi değildi, oğlu tarafından görevlerini yerine getirmesi için tayin edilmişti çünkü oğlu hükümdarlığa başlamadan önce eğitimini tamamlamak istemekteydi.[2][3] Hukuk ve reform1862 yılında II Johann Lihtenştayn'ın ilk anayasasını yayınladı ve bu anayasa Vorarlberg'den büyük ölçüde etkilendi.[4] Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra ve yoğun talep üzerine II. Johann yeni bir anayasa kabul etti ve bu anayasa 5 Ekim 1921'de onaylandı. Sıradan Lihtenştayn halkına önemli siyasi haklar tanıdı ve prensliği bir anayasal monarşi haline getirdi.[5] Anayasa, özellikle 2003 yılında yapılan değişikliklerle günümüze kadar gelmiştir.[6] DışişleriLihtenştayn 1866'da Alman Konfederasyonundan ayrıldı. Kısa bir süre sonra, Lihtenştayn Ordusu gereksiz bir masraf olarak görüldüğü için lağvedilmiştir. 1867'de Rusya Kralı II. Aleksandr, Johann'a Rus Alaska'yı satın almasını teklif etmiştir, ama o, bölgenin işe yaramaz olduğunu düşündüğü için bu teklifi reddetti.[7][8] Johann II, özellikle Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra İsviçre ile daha yakın ilişkiler kurmak için Lihtenştayn'ın geleneksel müttefiki Avusturya-Macaristan ve ardıl devletleriyle ilişkilerini bir şekilde azalttı. Lihtenştayn'ın savaş sırasında tarafsız bir durumda kalması, Lihtenştayn'ın Avusturya-Macaristan ile olan ittifakını bozdu ve İsviçre ile gümrük birliğine girmesin sağladı. 1924'te, Johann'ın saltanatının sonlarında, İsviçre frangı, Lihtenştayn'ın resmi para birimi haline gelmiştir.[9] Sanat patronuSeçkin bir sanat uzmanı ve cömert bir hayırsever olan II Johann, Lihtenştayn Prenslik Koleksiyonlarına büyük katkılarda bulunmuştur. Uzun hükümdarlığı boyunca sanat ve bilimin önde gelen bir hamisi olarak kabul edilmesine rağmen,[10] II Johann da oldukça çekingen biri olarak görülüyordu ve sosyal etkinliklere pek katılmazdı. Viyana'da olan Lihtenştayn Şehir Sarayı ve Lihtenştayn Bahçe Sarayı'nda nadiren boy gösterirdi. Ayrıca Avusturya siyasetinde veya Avusturya ordusunda hiçbir görev üstlenmemiştir. Ailesinin diğer bazı üyeleri gibi o da hiç evlenmedi ve çocuk sahibi olmadı.[11] 1884'ten itibaren ailesinin Viyana yakınlarındaki ata yadigârı olan ve harabeye dönmüş Lihtenştayn Kalesi'ni yeniden inşa etti. 1905 ile 1920 yılları arasında Vaduz Şatosunu yeniledi ve genişledi. Tüm ataları gibi Lihtenştayn Prensliği'nde değil, Lihtenştayn Hanedanı'nın Avusturya ve Moravya'da bulunan ve Prensliğin toplam yüzölçümünün 7,5 katı olan geniş topraklarında yaşadı. Ana evi, bugün Çek Cumhuriyeti'nde bulunan Lednice ve Valtice (Almanca isimleri: Eisgrub ve Feldsberg) kaleleriydi (o zamanlar Avusturya-Macaristan'ın bir parçasıydı ve Avusturya-Bohemya sınırı iki kale arasındaki parkın içinden geçiyordu). Prensliğin yerel yönetimi bir vali tarafından denetleniyordu ve hükûmet ofisi prensin konağında bulunuyordu. Konutun Vaduz'a taşınması, II. Dünya Savaşı'nın başında Almanların Çekoslovakyayı işgal etmesine kadar gerçekleşmedi. Sağlığının kötüleşmesi ve ölümüJohann ileri yaşlarına girerken görme yeteneğini hızla kaybetti ve 12 Kasım 1928'de katarakt ameliyatı oldu.[12] 11 Şubat 1929'da öldü ve yerine küçük kardeşi I. Franz geçti.[13][14] Kaynakça
Information related to II. Johann |