Kamu Güvenliği Komitesi (Fransızca: Comité de salut public), Fransız Devrimi'nin şiddetli bir aşaması olan Terör Dönemi sırasında geçici hükûmeti ve savaş kabinesini oluşturan Ulusal Konvansiyon'un bir komitesiydi. Ocak 1793 başında oluşturulan Genel Savunma Komitesi'ne ek olarak, Kamu Güvenliği Komitesi 6 Nisan 1793'te Ulusal Konvansiyon tarafından oluşturuldu.[1] Yeni cumhuriyeti dış ve iç düşmanlarına karşı korumak, Birinci Koalisyon Savaşı ve Vendée İsyanı'yla mücadele etmekle görevlendirildi. Bir savaş önlemi olarak komiteye silahlı kuvvetler, yargı ve yasamanın yanı sıra konvansiyonun yürütme organları ve bakanları üzerinde geniş denetim ve idari yetkiler verildi.
Temmuz ayında yeniden yapılandırılan komite, Avrupa uluslarının monarşist koalisyonuna ve Fransa içindeki karşı devrimci güçlerle mücadele esnasında, giderek daha güçlü hale geldi. Aralık 1793'te Konvansiyon yürütme yetkisini resmen komiteye verdi. Üyeler arasında radikal Jakoben Maximilien Robespierre en tanınmış olanlardan biriydi, ancak herhangi bir özel yetkisi veya ayrıcalığı yoktu.[2] Rakip Hébertist ve Dantonist grupların tutuklanması ve idam edilmesinden sonra, Konvansiyon'daki ağırlık Robespierre alehine döndü. Komite tarafından önerilen ve 10 Haziran 1794'te kongre tarafından kabul edilen 22 Prairial Yasası, Devrim Mahkemesi'nin ve onun üzerinde Kamu Güvenliği ve Genel Güvenlik Konvansiyonu ve Komitelerinin kontrolüne alarak daha da ileri gitti. Yasa, halk düşmanlarının çeşitli biçimlerle sınıflandırıyor, bunların ihbar edilmesini zorunlu kılıyor ve suçlananların başvurabileceği yasal yolları ciddi biçimde sınırlıyordu. Bu yasa kapsamındaki tüm suçların cezası ölümdü; başlangıcından kaldırılmasına kadar, Paris'te Devrim Mahkemesinin önceki tüm tarihinde olduğundan daha fazla insan ölüme mahkûm edildi.[3] Eski Dantoncular ve yönetimdeki bazı meslektaşları tarafından çok fazla ileri gittiği düşünüldüğünden Temmuz 1794'te Robespierre ve yakın arkadaşları konvansiyondaki oylamada idama mahkûm edildi. Robespierre sonrası etkisini yitiren komite, Ulusal Konvansiyon ile birlikte lağvedildi.[4][5][6]
Kaynakça
- ^ Raphaël Matta-Duvignau, Gouverner, administrer révolutionnairement : le Comité de salut public (6 avril 1793–4 brumaire an IV), Paris, L'Harmattan, 2013
- ^ "Committee of Public Safety". Encyclopædia Britannica. 11 Mayıs 2020. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2023.
- ^ Scurr (2006), s. 328.
- ^ Raphaël Matta-Duvignau, Gouverner, administrer révolutionnairement : le Comité de salut public (6 avril 1793–4 brumaire an IV), Paris, L'Harmattan, 2013 [1]
- ^ "Committee of Public Safety". Encyclopædia Britannica (İngilizce). 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017.
- ^ "Vol. 67 (Brumaire an IV ; 23 octobre–26 octobre 1795) Collection Baudouin". 26 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2023.
|
|---|
|
Yıllara göre önemli olaylar |
|---|
| 1788 | |
|---|
| 1789 | |
|---|
| 1790 | |
|---|
| 1791 | |
|---|
| 1792 | |
|---|
| 1793 | |
|---|
| 1794 | |
|---|
| 1795–6 | |
|---|
| 1797 | |
|---|
| 1798 | |
|---|
| 1799 | |
|---|
|
|
|
|
|
|
