Rudolf Schwarz
Rudolf Schwarz (d. 15 Mayıs 1897, Strazburg – ö. 3 Nisan 1961, Köln), Aachen'de bulunan Kirche St. Fronleichnam'daki çalışmalarıyla tanınan bir Alman mimardır. HayatıRudolf Schwarz Strazburg'da büyüdü. Babası orada bir lise işletiyordu. Strazburg'da liseyi bitirdikten sonra Berlin'e gitti ve 1914-1919 yılları arasında Berlin-Charlottenburg Teknik Üniversitesi'nde mimarlık okudu. İkinci Dünya Savaşı'nın ardından Köln şehrinin yeniden inşasında da önemli rol oynadı. 1947-1952 yılları arasında Köln'ün yeniden imarında öncü rol üstlenen Rudolf Schwarz, kendi geliştirdiği tasarımlarla şehrin yeniden inşasına katkıda bulundu. Bunlar arasında şu anda Uygulamalı Sanatlar Müzesi'ne ev sahipliği yapan Wallraf-Richartz Müzesi (1956) de yer almaktadır. Ayrıca Aachen yakınlarında bulunan Düren'de Saint Anne hac kilisesini yeniden inşa etmiştir ki bu muhtemelen en ünlü eseridir. Schwarz, Alman demirci Carl Wyland ile çalıştı ve Burg Rothenfels'te Peder Romano Guardini ile yakın işbirliği yaptı. Burada, Guardini tarafından yönetilen büyük bir Alman Katolik gençlik hareketi olan Quickborn için şapel tasarladı. Eşi Maria Schwarz (1921–2018), onunla birlikte çalışmış ve mimar olarak, özellikle kocasının binalarını yeniden inşa edip tadilatlarını yapmıştır. Mimarlık İlkeleriRudolf Schwarz, olağanüstü zengin mimari eserlerine sürekli olarak çok sayıda yazı ile eşlik eder. Teorik tartışma için öne çıkan özellikle üç kitaptır: Kilisenin İnşası Üzerine (1947; İngilizceye Vücut Bulmuş Kilise olarak çevrilmiştir), Yeryüzünün İskânı Üzerine (1949) ve son olarak Eşiğin Önündeki Dünya (1960). Bu son kitapta, jeolojik katmanlaşmadan insan yaşamı tarafından oluşturulan son yer katmanı olarak mimariye kadar inşa etmenin sürekliliğini gösterir. Schwarz, mimariyi, yaratılışta temellenen ilksel imgelerin bir yansıması olarak anlamlandırarak onu kutsal alanda konumlandırır. Bu arketipler, yaratılışta ortaya çıkan temel koşulları yansıtır. Mimari, bu arkaik arketipleri çağrıştıran mekânsal bir temsildir.[1]
Rudolf Schwarz, en azından yazılarının kapsamı açısından, mimaride kutsalın doğası üzerine eşsiz bir konum tanımladı. Bir anlamda bu, sürekli evrimleşen bir yaratıcı gücün ardından kendini sürekli yeniden icat eden bir toplumun ifadesine dayanan yenilenmiş bir kozmogoni olarak işlev görüyor.[3] Rudolf Schwarz'ın mimarisindeki kutsal boyutun gelişiminde önemli bir rol, ilk binalarından itibaren ona eşlik eden teolog Romano Guardini'ye aittir.[4] Kaynakça
Dış bağlantılar
Information related to Rudolf Schwarz |