Theodore von Kármán
Theodore von Kármán (Macarca: (szőllőskislaki) Kármán Tódor [(søːløːʃkiʃlɒki) ˈkaːrmaːn ˈtoːdor], 11 Mayıs 1881 - 6 Mayıs 1963) havacılık ve uzay mühendisliği alanında çalışmış olan Macar-Amerikalı bir matematikçi, havacılık mühendisi ve fizikçidir. Süpersonik ve hipersonik hava akışını karakterize eden aerodinamikteki önemli ilerlemelerden sorumludur. Uzayın insan tanımlı sınırına, çalışmalarına ithafen "Kármán Hattı" adı verilmiştir. Kármán, 20. yüzyılın önde gelen aerodinamik kuramcılarından biri olarak kabul edilmektedir.[1] Erken yaşamıTheodore von Kármán, Macaristan'ın Budapeşte kentinde, Yahudi bir ailenin çocuğu olarak "Kármán Tódor" ismiyle dünyaya geldi. Anne ve babası Helene (Konn veya Kohn, Macarca: Kohn Ilka) ve Mór Kármán’dı . Ailesi arasında, Prag Golem'ini yarattığı söylenen Rabbi Judah Loew ben Bezalel ve Zohar hakkında yazılar yazan Rabbi Moses ben Menachem Mendel Kunitz bulunuyordu. Babası Mór, Macar eğitim sistemini reforme eden ve Budapeşte'deki Minta Gymnasium'un kurucusu olan tanınmış bir eğitimciydi. Ayrıca, Eğitim Bakanlığı'nda komiser olarak görev yapmış ve "İmparator'un kuzeni olan genç bir arşidük için eğitim planlamaktan" sorumlu olmuştur. 1907'de Mór Kármán'a asalet unvanı verildi ve Theodore bunu şöyle açıklamıştır:
Theodore'un üç erkek kardeşi ve bir kız kardeşi Josephine vardı. Altı yaşında iken, altı basamaklı sayıların çarpımı gibi "büyük zihinsel hesaplamalar yapabiliyordu". Babası, Theodore'un matematik eğitimi almasını engellemeye çalıştı; çünkü oğlunun bir çocuk deha ve garip bir insan olacağından korkuyordu. Theodore, babası ve babasının eski bir öğrencisinden özel olarak eğitim aldı. Daha sonra Budapeşte'deki Minta Gymnasium'a girdi. Son yılında, tüm Macaristan'daki en iyi matematik ve fen öğrencisine verilen Eötvös Ödülü'nü kazandı. Theodore, Budapeşte'deki Kraliyet Joseph Teknik Üniversitesi'nde (Budapeşte Teknoloji ve Ekonomi Üniversitesi) mühendislik eğitimi aldı. 1902'de makine mühendisliği alanında mezun oldu. Tez konusu "Yatay bir düzlemde yuvarlak ucu ile desteklenen ağır bir çubuğun hareketi" idi. Mezuniyetin ardından bir yıl boyunca Avusturya-Macaristan ordusunda topçu subayı olarak görev yaptı. 1903-1906 yılları arasında Kraliyet Joseph Teknik Üniversitesi'nde asistan olarak çalıştı. 1906'da Alman İmparatorluğu'na taşındı ve Göttingen Üniversitesi'nde Ludwig Prandtl ile birlikte çalışmaya başladı. 1908'de, "büyük yapısal elemanların burkulması için matematiksel modeller" üzerine yaptığı araştırma ile doktora derecesi aldı. Göttingen'de dört yıl öğretim üyeliği yaptı. 1913'te Almanya'nın önde gelen üniversitelerinden biri olan RWTH Aachen Üniversitesi'nin Havacılık Enstitüsü'nün direktörlüğünü kabul etti. RWTH Aachen'deki görev süresi, 1915-1918 yılları arasında I. Dünya Savaşı sırasında Avusturya-Macaristan Ordusu'nda görev yapması nedeniyle kesintiye uğradı. Bu süre zarfında, erken dönem bir helikopter olan Petróczy-Kármán-Žurovec'i tasarladı. Savaştan sonra, 1919'da, annesi ve kız kardeşi Josephine ile birlikte Aachen'e döndü. Öğrencilerinden bazıları planör uçuşlarına ilgi gösterdi ve Rhön-Rossitten Gesellschaft'ın yarışmalarını havacılık alanında ilerlemek için bir fırsat olarak gördüler. Kármán, Wolfgang Klemperer'i rekabetçi bir planör tasarlaması için görevlendirdi. Josephine, kardeşi Theodore'u bilimini ulusal sınırların ötesine taşımaya teşvik etti. Eylül 1922'de Innsbruck'ta düzenlenen ilk uluslararası mekanik konferansını organize ettiler. Sonraki konferanslar, Uluslararası Teorik ve Uygulamalı Mekanik Birliği olarak düzenlendi. 1926'da Kármán, Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü tarafından rüzgar tüneli inşa etmek üzere ABD'ye davet edildi. 1930'da, Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Havacılık Laboratuvarı'nda tam zamanlı direktörlük pozisyonu için davet aldı; annesi ve kız kardeşi Josephine de Kaliforniya'ya taşındı. Göç ve JPLNazizmle ilgili Avrupa’daki gelişmeler konusunda tedirgin olan Kármán, 1930’da California Institute of Technology'deki (GALCIT) Guggenheim Havacılık Laboratuvarı’nın direktörlüğünü kabul etti. Bu pozisyon bir araştırma asistanı sağlıyordu ve Kármán, Aachen’de üç yıldır eğitim gören Amerikalı Frank Wattendorf’u seçti. Bir diğer öğrenci olan Ernest Edwin Sechler, uçaklar için güvenilir hava gövdeleri yapma sorununu ele aldı ve Kármán’ın desteğiyle aeroelastisite alanında bilgi geliştirdi. 1936’da, Kármán, Aerojet Corporation’ı kurmak için mezun öğrencisi Frank Malina ve deneysel roketçilikteki iş birlikçileri Jack Parsons ve Edward Forman ile birlikte Andrew G. Haley’in hukuki hizmetlerini kullanarak çalışmalara başladı. Aerojet, JATO roket motorları üretmek üzere kuruldu. Kármán daha sonra Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı oldu. 1940'ta, Federal Çalışma Ajansı Yöneticisi John M. Carmody, Kármán’ı Tacoma, Washington yakınlarındaki Tacoma Narrows Köprüsü’nün 7 Kasım 1940’ta çöküşünü incelemekle görevlendirilen Mühendisler Kurulu’na seçti. Uzmanlığı, köprünün alışılmadık "sallanma" davranışına ve nihai çöküşüne neden olan aerodinamik kuvvetlerin etkisinin keşfedilmesinde önemli rol oynadı. İnşaat mühendisleri Othmar Amman ve Glenn B. Woodruff ile birlikte 28 Mart 1941’de "Tacoma Narrows Köprüsü’nün Çöküşü" başlıklı raporu yayımladı. II. Dünya Savaşı sırasında Alman faaliyetleri, ABD askeri yetkililerinin roket araştırmalarına olan ilgisini artırdı. 1943 başlarında, ABD Hava Kuvvetleri Malzeme Komutanlığı Deneysel Mühendislik Bölümü, Kármán’a Alman roketlerinin 100 mil (160 km) mesafeden daha fazla yol alabileceğini belirten İngiliz istihbarat kaynaklarından gelen raporları iletti. 2 Ağustos 1943 tarihli bir mektubunda Kármán, Alman programıyla ilgili analizlerini ve yorumlarını orduya sundu. 1944’te, GALCIT ile bağlantılı diğer kişilerle birlikte, bugün NASA’nın bir sözleşme ile Caltech tarafından yönetilen ve işletilen federal bir araştırma ve geliştirme merkezi olan Jet Propulsion Laboratory’yi (JPL) kurdu[2]. 1946’da, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri için havacılık teknolojilerini inceleyen Bilimsel Danışma Grubu’nun ilk başkanı oldu. Ayrıca, NATO'nun aerodinamik araştırma denetim grubu olan AGARD’ı (1951), Uluslararası Havacılık Bilimleri Konseyi’ni (1956), Uluslararası Astronotik Akademisi’ni (1960) ve Brüksel'in güneyindeki Sint-Genesius-Rode’da yer alan Von Karman Akışkanlar Dinamiği Enstitüsü’nü (1956) kurdu[3][4]. Sonunda, supersonik hareket alanında önemli bir figür haline geldi ve önemli bir makalede havacılık mühendislerinin "supersonik hareket alanına açılan kapıyı zorladığını" belirtti. Onurlandırmalar ve miras
KatkılarıKatkılar arasında elastik olmayan burkulma teorileri, silindir çevresinde akan akışta kararsız uyanmalar, laminer akışın kararlılığı, türbülans, durağan ve kararsız akıştaki kanatçıklar, sınır tabakaları ve süpersonik aerodinamik bulunmaktadır. Ayrıca esneklik, titreşim, ısı transferi ve kristalografi gibi diğer alanlarda da katkılar yapmıştır. Adı birçok kavramda geçmektedir, örneğin:
Kaynakça
Information related to Theodore von Kármán |