Sivil haklar lideri Amerika Birleşik Devletleri'nde lisanslı ilk kadın Afrikalı Amerikalı pilot Amerika Birleşik Devletleri Sivil Hava Devriyesinde ilk Afrikalı Amerikalı subay Amerika Birleşik Devletleri Kongresi için yarışan ilk Afrikalı Amerikalı kadın.
Havacılık alanında olduğu kadar orduda da toplumsal cinsiyet ve ırk eşitliğini savundu. Siyahi pilotların o dönemde ırka göre ayrım yapılan Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları ve federal Sivil Pilot Eğitim Programına (CPTP) entegrasyonunu savunarak lobicilik faaliyetleri yaptı. Cornelius Coffey ile birlikte Coffey Havacılık Okulunu kurdu ve bu kurum, ABD'deki Afroamerikalıların sahip olduğu ve işlettiği ilk özel uçuş eğitim akademisi olarak tanımlandı. Yüzlerce pilotun eğitiminde rol oynadı. II. Dünya Savaşı süresince sadece siyahilerin alındığı Tuskegee Airmen'de görev alan pilotlar da onun eğittiği pilotlar arasındaydı.
Brown, 1945'te Coffey Havacılık Okulu kapandıktan sonra Chicago'da politik ve sosyal olarak aktif kaldı. 1946 ve 1950 yıllarında Kongre ön seçimlerinde yarıştı ve emekli olduğu 1971 yılına kadar Chicago Devlet Okulu Sisteminde öğretmenlik yaptı. Emekliliğinin ardından 1974 yılına kadar Federal Havacılık İdaresinin Kadın Danışma Komitesinde görev yaptı.
Brown, 1927'den 1932'ye kadar Gary, Indiana'da Emerson Lisesinin Roosevelt Ek Binasında öğretmenlik yaptı.[4][5] Daha sonra Chicago'ya taşındı ve sekreterlik, sosyal hizmet görevliliği ve öğretmenlik gibi çeşitli işlerde çalıştı.[6] 1934'te, bir grup Afroamerikalı pilottan oluşan Challenger Air Pilots Association'a katılmasını sağlayan John C. Robinson ile tanıştı.[7]
Willa Brown, Cornelius Coffey ve Enoch P. Waters, 1939'da kurulan ve daha sonra National Airmen's Association of America adını alan National Negro Airmen Association of America'yı kurmak için birlikte çalıştılar. Öncelikli görevleri havacılığa daha fazla ilgi çekmek, havacılık alanında daha iyi bir anlayış geliştirmeye yardımcı olmak ve Afroamerikalıların her iki alana katılımını artırmaktı.[10] Coffey ile birlikte Chicago'da Harlem Havaalanında bulunan Coffey Havacılık Okulunu açtı. Okulu siyah pilotları eğitmek ve havacılık mekaniği öğretmek amacıyla kurdular.[11]II. Dünya Savaşı süresince sadece siyahilerin alındığı Tuskegee Airmen'de görev alan pilotlar da onun eğittiği pilotlar arasındaydı.[12][13]
Siyahi pilotların o dönemde ırka göre ayrım yapılan Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları ve federal Sivil Pilot Eğitim Programına (CPTP) entegrasyonunu savunarak lobicilik faaliyetleri yaptı. Ayrıca, Afroamerikalıların uçmaya uygun olmadığını savunan 1925 United States Army War College çalışmasını çürütmek için çalıştı.[9] Afroamerikalı pilotlar eğitmek için yapılacak CPTP sözleşmelerine karar verilmesi amacıyla federal hükûmete lobi yaptı. 1940 yılında, CPTP'nin Chicago koordinatörü olarak atandı ve Coffey Okulu, ABD Ordusu Hava Kuvvetleri tarafından pilot yetiştirme programına siyahi öğrenciler sağlayacak okul olarak seçildi. [6] Okuldan yaklaşık 200 öğrenci Tuskegee Airmen'e katıldı.[14] 1942'de Civil Air Patrol Squadron 613-6'da teğmen rütbesine getirildi ve Civil Air Patrol'daki ilk Afroamerikalı subay oldu.[5] Daha sonra Civil Aeronautics Authority'in savaş eğitimi hizmet koordinatörü olarak atandı.[15]
Savaş sonrası kariyeri
Brown, 1946'da Cumhuriyetçi Parti adına Illinois'un 1. seçim bölgesi için ön seçimlere katıldı ve kongre ön seçimlerinde yer alan ilk Afroamerikalı kadın oldu. Seçim kampanyası Afroamerikalılara ait ve onlar tarafından kullanılan bir havaalanı kurmak da dahil olmak üzere Afroamerikalılar için fırsat eşitliğini artırmaya odaklanmıştı.[16] Bu seçimde rakibi William E. King'e yenildi.[16] 1950'de aynı Kongre koltuğu için Cumhuriyetçi Parti'den aday olarak ön seçimlere tekrar katıldı fakat koltuğu Archibald Carey Jr.'e kaybetti.[17]
Brown, 1962'de lise öğretmenliğine geri döndü ve 1971'de emekli olana dek işletme ve havacılık dersleri verdi.[5] 1972-1975 yılları arasında Federal Havacılık İdaresi Kadın Danışma Komitesinde görev yaptı. Bu komitede görev yapan ilk siyahi kadındı.[5]
Özel hayatı
Brown üç kez evlendi. İlk evliliği Afroamerikalı itfaiyeci Wilbur J. Hardaway ile oldu. Çift, Indiana'da öğretmenlik yaparken tanışıp 1929'da evlendi ve 1931'de boşandı.[5] 1947'de Cornelius Coffey ile evlendi, ancak evlilikleri uzun sürmedi. Son evliliğini 1955'te Chicago West Side Community Church papazı Rahip J. H. Chappell ile yaptı.[5][18]
Ödüller ve tanınma
1939'da Brown, havacılıktaki başarılarından dolayı 76. Kongre Kayıtları'nda yer aldı.[5]
Time dergisinin 25 Eylül 1939 tarihli sayısında yer aldı.[19]
2010'da, Indiana Eyalet Üniversitesi Mezunları Derneği tarafından Seçkin Mezunlar Ödülü'ne layık görüldü.[22]
Glasgow, Kentucky'de Race ve Washington Caddelerinin kesiştiği noktada bulunan 238 numaralı hatıra plaketi.[23] Plaket, "Amerika Birleşik Devletleri'nde pilot lisansı alan ilk Afroamerikalı kadın" olan Willa Brown Chappell'in anısına konulmuştur.[24][25]
^Freydberg, Elizabeth Hadley (1994). "Brown, Willa Beatrice (1906–1992)". Black Women in America: An Historical Encyclopedia. Bloomington: Indiana University Press. ss. 184-185. ISBN0-253-32774-1.
^"Young Woman Flyer Gets Pilot License: Willa Brown, Chicago Aviatrix, Can Carry Passengers, Give Instructions or Make Cross-Country Flights". The Pittsburgh Courier. 2 Temmuz 1938. s. 11.
^"Willa Brown". Hill Air Force Base. 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020.
^ab"Willa B. Brown Views Politics as New Crusade". Chicago Daily Tribune. 31 Mart 1946. s. S4.
^Smith, Harold (13 Nisan 1950). "G. O. P. Starts Work to Regain Congress Posts: Leaders Hail Primary Spats as Robustness". Chicago Daily Tribune. s. 19.
Freydberg, Elizabeth Amelia Hadley. "Aviation". Credo. Houghton Mifflin Company. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2017.