Yedi krallık
Terim 16. yüzyılda yaygınlık kazansa da ilk kez Huntingdon'lu Henry tarafından yazılan 12. yüzyıldaki Historia Anglorum eserinde geçmiştir.[1] Yedi krallık saksonlardan önceki Briton krallıklarını[2] ve İrlanda, İskoçya ile Galler bölgelerini kapsamaz. Anglosakson krallıklar![]() Anglosakson İngiltere'de öne çıkan dört ana krallık şunlardı:
Bu dört krallık tarafından zaman içinde fethedilen diğer üç krallık ise şunlardır:
Daha küçük krallık ve egemenlik bölgeleri şunlardır:
İngiltereYedi krallık dönemi Britanya'da Roma hakimiyetinin sonu ile Wessex kralı Egbert'in hakimiyetinde tüm krallıkların birleşmesine kadar geçen dönemi kapsar. Terim yedi krallığın varlığına gönderme yapsa da aynı dönemde var olan krallık sayısı değişim gösterebilmektedir. Bazı krallıklar diğerlerine kimi zamanlarda hakimiyet kurmuşlardır. MS 6. yüzyılda Kent öne çıkarken, 7. yüzyılda Northumbria ve Wessex, 8. yüzyılda da Mercia egemenliği hissedilir. I. Edgar ve oğlu Edgar döneminde halen farklı krallıkların varlığından söz edilebilir durumdadır. Yedi krallık döneminin sonu aşama aşama gelmiştir. 9. yüzyılda yoğunlaşan Viking saldırıları sonucunda York bölgesinde Danimarka hakimiyetinin kurulmuş ve danegeld uygulamasının yaygınlaşmıştır. Ortak düşmana karşı ortak hareket zorunluluğu birliği dayatmıştır. Wessex kralı Büyük Alfred Vikinglere karşı direnmeyi başarmış ve fiili Anglosakson birliğini sağlamıştır. Fiili birlik Mercia ve Northumbria'nın Wessex hakimiyetini 959 yılında kabul etmesiyle sağlanmıştır. Günümüzdeki çalışmalarda yedi krallık içinde sayılan Essex ve Sussex gibi krallıkların diğer krallıklarla aynı seviyede kabul edilmediği yönündedir. yukarıda belirtildiği gibi daha küçük krallıklar ve egemenlik bölgeleri de tek bir krallık içine dahil edilmiştir. Sancaklar
Kaynakça
Ayrıca bakınızDış bağlantılar
Information related to Yedi krallık |