李行志 (明朝)李行志(?—?),榜名趙行志,字仲升,號鹏南,河南开封府陈州项城县军籍。 生平先世怀庆修武人,明正德中始籍项城。赋质魁梧,天性朴厚。幼好读书,足不履户外,偕兄尚志受业天中彭先生门,学成渊博,有声士林。万历三十七年(1609年)己酉科河南乡试举人,四十一年(1613年)癸丑科進士,授岳州府推官。天啓中任湖广德安府知府,天啓五年左副都御史杨涟死于镇抚司狱,复有抚按严提家属追赃之旨,杨家房屋鬻尽,孀母寄居城楼,延及三党,填满囹圄,德安知府李行志、应山县令夏之彦书文为募,捐俸倡首,士民好义者倾家助之,只能完一万馀两。崇祯元年二月,升四川按察司副使。历任山东登莱兵备副使,晋参政,致仕归。居乡笃孝友,敦齒讓,恂恂里巷,恤穷赈窘,奖进后学。文章行谊,卓冠一时。注小学忠孝经、女誡若干卷,尤精声韵之学,别著《字音彙》、《切韵发微》等书行于世。既殁二十年,邑人士尤思之[1]。 子李鼎器,贡生;孙李哲,字鑑公,国学生。 参考文献
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve