|
15 Pułk Piechoty (LWP)
15 Pułk Piechoty (15 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego. Pułk sformowany został we wsi Małe Koszaryszcze w rejonie Żytomierza na podstawie rozkazu Nr 0130 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 5 lipca 1944, w oparciu o sowiecki etat Nr 04/501 pułku strzeleckiego. Oddział wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP. WalkiOd chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 5 Dywizji Piechoty. W czasie przemarszu pułku na front z jego składu wyłączono 1 i 2 batalion piechoty. W walkach nad Nysą Łużycką pułk bił się siłami 3 bp oraz pododdziałów specjalnych, tocząc najcięższe walki pod Kamenz. Jego 1 i 2 bp w drugiej fazie operacji zostały podporządkowane dowódcy 13 pp i w składzie tego pułku stoczyły walki o przełamanie niemieckiego oporu nad rz. Schwarzer Schöps. Walczący samodzielnie w obronie 15 pp, 24 kwietnia 1945 odpoczywał. Oprócz 9 Dywizji, były to jedynie wojska ze zgrupowania uderzeniowego 2 Armii WP pozostające pod Dreznem. 25 i 26 kwietnia przed frontem pułku również było spokojnie. 26 kwietnia pułk otrzymał rozkaz o przejściu 5 DP do odwodu armii. Po południu wyruszył trasą: Laske - Rolbitz - Eutrich i wieczorem doszedł do przedmieść Konigswarthy. Tam po raz pierwszy w walkach na Łużycach połączyły się wszystkie grupy 15 pp. Podczas operacji praskiej, działał w pierwszym rzucie dywizji i ścigał nieprzyjaciela wzdłuż skalistych wąwozów w pobliżu przełomu Łaby. Szlak bojowy zakończył pod Rychnov[4].
Żołnierze pułkuDowódcy pułku
Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari[7]
Skład etatowy
Razem: żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765). Sprzęt: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm Okres powojenny Rozkaz dowódcy 2 Armii WP Nr 17 z 19 maja 1945 nakazywał 5 Dywizji Piechoty, z dniem 20 maja 1945, przystąpić do obsadzenia granicy państwowej. 15 Pułk Piechoty obsadził odcinek od Szumiłowa do Orzechowa. Sztab rozmieścił się w Barwicy (Mieszkowice)[8]. Po przekazaniu odcinka granicy oddziałom WOP, pułk przedyslokowany został do Skwierzyny. 7 czerwca, 1946 pułk skierowany został w rejon Bielska Podlaskiego. Bataliony pełniły tam służbę ochronną w okresie tzw. "referendum". Rozmieszczono je w Boćkach, Ciechanowcu, Siemiatyczach i Drohiczynie; sztab pułku stacjonował w Bielsku Podlaskim. 18 lipca pułk zakończył służbę i odjechał transportem kolejowym do Skwierzyny. 9 maja 1948 15 Pułk Piechoty otrzymał sztandar wojskowy. W wykonaniu rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 0045/org. z 17 maja 1951, 15 pułk piechoty w terminie do 1 grudnia 1951 przeformowany został na etat nr 2/120 o stanie 1974 wojskowych i 35 kontraktowych[9]. W 1952, będąc w składzie 2 KA, stacjonował w Skwierzynie[10]. Rozkaz MON Nr 0025/Org. z 2 kwietnia 1957 rozformowywał 5 Dywizję Piechoty, a w tym także 15 pułk piechoty. Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
