Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1944)Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (NDWP) – naczelna instytucja kierownicza Wojska Polskiego (ludowego) Dekretem z 21 lipca 1944 Krajowa Rada Narodowa powołała do życia instytucję Naczelnego Dowództwa WP - najwyższy organ dowodzenia armii polskiej. W myśl artykułu nr 4, Naczelne Dowództwo miało składać się z pięciu osób: Naczelnego Dowódcy, dwóch zastępców Naczelnego Dowódcy i dwóch członków[1]. Imienny skład Naczelnego Dowództwa WP został wyznaczony postanowieniem Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 22 lipca 1944 r., wydanym na mocy dekretu z 21 lipca 1944 r. Prezydium Krajowej Rady Narodowej mianowało:
zastępcami Naczelnego Dowódcy:
członkami Naczelnego Dowództwa WP:
29 lipca 1944 r. ogłoszono w Lublinie pierwszy rozkaz Naczelnego Dowódcy WP. W rozkazie podano min: „Krajowa Rada Narodowa jako reprezentacja narodu, jedynie uprawniona do kierowania i zespalania wszystkich akcji prowadzonych w imię wyzwolenia Polski, objęła zwierzchnictwo nad Związkiem Patriotów Polskich w ZSRR i podległą mu Armią Polską w ZSRR. Krajowa Rada Narodowa dekretem z dnia 21 lipca 1944 r. zjednoczyła Armię Ludową, zorganizowaną w Polsce, z Armią Polską utworzoną w ZSRR, w jednolitą całość pod nazwą Wojsko Polskie„ Rozkaz precyzuje też inne uprawnienia Naczelnego Dowództwa WP (do nadawania wszystkich stopni oficerskich w Wojsku Polskim do stopnia pułkownika włącznie. Stopnie generalskie nadawać mogło Prezydium Krajowej Rady Narodowej na wniosek Naczelnego Dowództwa WP). Głównym zadaniem Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, wynikającym z założeń manifestu PKWN, była sprawa zwiększenia wkładu militarnego Polski w dzieło zwycięstwa nad Niemcami. Mając zapewnioną daleko idącą pomoc Armii Czerwonej Naczelne Dowództwo WP przystąpiło do realizacji planu rozbudowy sił zbrojnych na rok 1944 (plan opracowany prawdopodobnie w sztabach Armii Czerwonej). Plan ten przewidywał min:
Plan miał być realizowany w dwóch etapach. W pierwszym etapie (do 15 września 1944 r.) miano zorganizować instytucje centralne, 2 Armię Wojska Polskiego oraz kilka jednostek odwodu Naczelnego Dowództwa. Realizacja drugiego etapu rozpoczęła się w początkach października 1944 r. 8 sierpnia 1944 r. Naczelne Dowództwo WP wydało rozkaz nr 3. Był to pierwszy rozkaz organizacyjny. Rozwiązano nim Radę Wojenną Armii Polskiej w ZSRR, a jej uprawnienia przejęło Naczelne Dowództwo WP. Powołano również do życia Sztab Główny Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. W związku z tym, że zakres działania Naczelnego Dowództwa WP był znacznie szerszy i wykraczał poza ramy pracy dowództwa i sztabu Frontu, formowano również instytucje poza etatem. Do takich instytucji należały m.in. Departament Uzbrojenia, Szefostwo Mobilizacji i Uzupełnień, Główny Zarząd Informacji, Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy i Oddział Personalny. Kolejnymi rozkazami Naczelnego Dowództwa WP powołano do życia:
Wiosną 1945 r. powołano do życia okręgi wojskowe i I Wiceministerstwo Obrony Narodowej. Przypisy
Bibliografia
Information related to Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1944) |