Aleksander Kowalski (narciarz)

Aleksander Kowalski

Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1930 Zakopane
Data i miejsce śmierci	7 lutego 2009 Kościelisko
Klub	Wisła-Gwardia Zakopane
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
Akademickie Mistrzostwa Świata złoto 1953 Semmering

Aleksander Kowalski (ur. 20 lipca 1930 w Zakopanem, zm. 7 lutego 2009 w Kościelisku) – polski narciarz, kombinator norweski, skoczek narciarski, olimpijczyk z igrzysk olimpijskich 1956. Mistrz Sportu.

Kowalski reprezentował barwy klubu Wisła-Gwardia Zakopane w latach 1947-1959. Jego trenerem był Marian Woyna Orlewicz^[1]. W 1953 wziął udział w akademickich mistrzostwach świata w Semmeringu, gdzie zdobył złoto w kombinacji i zajął 8. miejsce w skokach^[1].

Na igrzyskach olimpijskich 1956 w kombinacji norweskiej w Cortinie d’Ampezzo zajął 15. miejsce^[2]. Zaliczone odległości skoków na 74 m i 75 m dawały mu 5. miejsce, w biegu był jednak dopiero 29^[3]. W 1956 zajął 5. miejsce w zawodach w Le Brassus, w 1959 10. pozycję w Falun^[3].

Był trzykrotnie mistrzem Polski w kombinacji norweskiej (1956-1957) oraz w skokach (1953)^[4]. Dwukrotnie został wicemistrzem kraju w kombinacji (1953-1954). Należał do niego rekord skoczni w Szczyrku-Skalitem (68 m^[3]).

W 1952 i w 1957 wygrał Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny. W 1954 i w 1956 zajmował drugie miejsce^[3].

Był synem Henryka Kowalskiego i Michaliny Sitarz; miał siostrę Marię (ur. 1929). Jego żoną była Maria Gąsienica Bukowa, z którą miał dwoje dzieci: Andrzeja (ur. 1959), skoczka narciarskiego startującego w zawodach Pucharu Świata i Zbigniewa (ur. 1966). Mieszkał w Kościelisku, tam też zmarł.

1956 Cortina d’Ampezzo

–

15. miejsce

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Dyscyplina/konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
15.	29-31 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	kombinacja norweska skoki na K-80 + bieg na 15 km	422,2 pkt.	32,8 pkt.	Sverre Stenersen

• mistrz Polski w kombinacji norweskiej (1956, 1957) i w skokach (1953)
• wicemistrz Polski w kombinacji norweskiej (1953, 1954)
• Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny – 1. miejsce (1952, 1957)
• Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny – 2. miejsce (1954, 1956).

• Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, str. 47
• BogdanB. Tuszyński BogdanB., Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, HenrykH. Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, [2007?], s. 606, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893 .
• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 643