|
Andrea Ranocchia
Andrea Ranocchia (ur. 16 lutego 1988 w Asyżu) – włoski piłkarz występujący na pozycji obrońcy we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Włoch. Kariera klubowaAndrea Ranocchia zawodową karierę rozpoczynał w Perugii, której jest wychowankiem. Na początku występował jako gracz środka pola, a nie obrońca[2]. W 2004 po bankructwie Perugii przeniósł się do grającego Arezzo[3], w którym to miał okazję występować pierwotnie w zespołach juniorskich, by po jakimś czasie wylądować w zespole Primavery, a niedługo potem w pierwszym zespole[4]. W pierwszym sezonie w 2006/2007 rozegrał 24 mecze w Serie B, ale wraz z klubem spadł do trzeciej ligi. W sezonie 2007/2008 piłkarz był podstawowym obrońcą swojego zespołu i wystąpił w 32 ligowych pojedynkach. W barwach Arezzo zagrał w 56 meczach i zdobył jedną bramkę. BariW 2008 Ranocchia podpisał kontrakt z grającą w Serie A Genoą, która nabyła połowę praw do niego za 1,55 mln euro, jednak działacze klubu jeszcze przed rozpoczęciem rozgrywek wypożyczyli go do Bari. Spotkał tam dawnego trenera z Arezzo – Antonio Conte. W barwach nowej drużyny zawodnik zadebiutował 22 listopada podczas zremisowanego 1:1 meczu z Rimini. 23 maja 2009 strzelił natomiast pierwszego gola dla Bari, a jego zespół przegrał 2:3 z Salernitaną. W sezonie 2008/2009 Ranocchia wystąpił w 17 spotkaniach Serie B, w tym 10 w wyjściowym składzie. Razem z Bari zajął pierwsze miejsce w tabeli drugiej ligi i awansował do Serie A. 26 lipca 2009 r. Genoa wykupiła resztę jego karty zawodniczej za 2,45 mln euro. W pierwszej lidze zadebiutował 23 sierpnia w zremisowanym 1:1 pojedynku z Interem Mediolan. Od początku sezonu grał w podstawowym składzie beniaminka Serie A i tworzył duet środkowych obrońców z Leonardo Bonuccim. 18 października 2009 zdobył gola w meczu z Chievo Werona. Osiągnięcie to powtórzył w starciu z SSC Napoli. 10 stycznia 2010 podczas meczu z Fiorentiną naderwał więzadła krzyżowe w prawym kolanie[5] i do końca sezonu nie powrócił już na boisko[6]. Dla Bari zagrał w 34 spotkaniach i strzelił 3 gole. GenoaLatem 2010 Żaba powrócił do Genoi, a o jego transfer zabiegali wciąż działacze, zwłaszcza wobec długotrwałej kontuzji Waltera Samuela Interu Mediolan[7][8][9]. W zespole Grifone zadebiutował w spotkaniu z Udinese Calcio 28 sierpnia 2010 r. Ranocchia partnerował zazwyczaj w obronie Dario Dainelliemu i Domenico Criscito. 20 lipca 2010 r. w wyniku zawartego w czerwcu porozumienia Inter nabył za 6,5 mln euro i wypożyczenie Matti Destro z opcją współwłasności, połowę praw do Andrei. Włoch podpisał 5-letnią umowę z Interem, jednak pozostał w Genoi na zasadzie wypożyczenia[10]. 14 listopada strzelił jedynego gola dla Rossoblu w meczu z Cagliari Calcio. 5 grudnia 2011 zdobył drugą bramkę w starciu z US Lecce[11]. Ogółem dla Genuy zagrał w 16 spotkaniach i strzelił 2 gole. Inter Mediolan.jpg) 27 grudnia 2010 r. Mediolańczycy wykupili połowę jego karty w cenie 12,5 mln euro. 3 stycznia 2011 roku obrońca podpisał kontrakt z Interem do 30 czerwca 2015 roku. 9 stycznia 2011 r. zadebiutował w barwach Nerazzurrich w meczu z Catanią (2:1). 19 lutego 2011 r. jego pierwsza bramka dla Interu dała Mediolańczykom zwycięstwo 1:0 z Cagliari Calcio[12]. 23 lutego 2011 zadebiutował w europejskich pucharach w meczu z Bayernem. 24 września został ukarany czerwoną kartką w spotkaniu z FC Bologna[13]. 18 grudnia 2011 jego bramka dała zwycięstwo Nerazzurrim w meczu z Ceseną. Sezon 2011/12 dla Ranocchii, jak i dla całego Interu był nieudany. W lipcu, sierpniu i październiku 2012 r., a także w lutym 2013 r. został przesłuchany przez prokuraturę w sprawie ustawiania meczów przez Bari[14][15]. 22 listopada 2012 r. w meczu z Rubinem był kapitanem Nerazzurrich. Bramka, jaką zdobył 15 grudnia w meczu z Bologną, dała Mediolańczykom awans do półfinału Pucharu Włoch. Początek sezonu 2012/13 miał obiecujący, potem jednak braki w koncentracji doprowadziły do licznych błędów, co spowodowało m.in., że został ogłoszony przez Goal.com najgorszym graczem Serie A[16]. Z Interem wiąże go umowa do czerwca 2015 r. na mocy której rocznie otrzymuje 1,7 mln euro[17]. Z dniem 10 lipca 2014 r. został nowym kapitanem Interu Mediolan. Zastąpił on Javiera Zanettiego, który zakończył karierę. Z końcem sezonu odebrano mu opaskę kapitana, na co wpłynęła w dużej mierze bardzo słaba forma piłkarza. Kariera reprezentacyjnaPo pół roku gry w Arezzo Ranocchia otrzymał powołanie do kadry U-20. Tam też się sprawdził i jeszcze w tym samym roku został przesunięty do reprezentacji U- 21[18]. 21 sierpnia 2007 podczas wygranego 2:1 meczu z Francją Ranocchia zadebiutował w reprezentacji Włoch do lat 21. W lipcu 2008 Pierluigi Casiraghi umieścił piłkarza na rezerwowej liście kadry na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie. W 2009 Ranocchia znalazł się w 23-osobowym zespole powołanym na mistrzostwa Europy do lat 21, na których wywalczył wraz z reprezentacją brązowy medal. 17 listopada 2010 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Włoch w spotkaniu z Rumunią (1:1), rozegranym w austriackim Klagenfurcie. Znalazł się w szerokiej kadrze reprezentacji Włoch na Euro 2012, jednak selekcjoner Cesare Prandelli zdecydował się pozostawić go w kraju. Statystyki reprezentacyjne
SukcesyKlubowe
Reprezentacyjne Indywidualne
Życie prywatneJest synem Claudii i Marca Ranocchia. Dorastał w miejscowości Bastia Umbra[20]. Lubi czytać książki, np. Paulo Coelho. Jego pasją, którą przejął od ojca, są filmy z Jamesem Bondem[21]. Przypisy
Bibliografia
Information related to Andrea Ranocchia |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
