|
Antigone (1916)
Antigone (SD3) – francuski okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga jednostka typu Armide. Pierwotnie została zamówiona w 1912 roku przez Grecką Marynarkę Wojenną, jednak została podczas budowy zarekwirowana przez rząd Francji. Okręt został zwodowany w październiku 1916 roku w stoczni Schneidera w Chalon-sur-Saône, a do służby w Marine nationale wszedł w styczniu 1917 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w sierpniu 1935 roku. Projekt i budowaOkręt zamówiony został w roku 1912 przez Grecką Marynarkę Wojenną[1]. Jednostkę zaprojektował inż. Maxime Laubeuf[2][3]. Okręt, który otrzymał tymczasową nazwę „PS”, został 3 czerwca 1915 roku zarekwirowany przez rząd francuski[2][4][a]. „Antigone” zbudowana została w stoczni Schneidera w Chalon-sur-Saône[2][5][b]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku[4][6], został zwodowany w październiku 1916 roku[2][6], a do służby w Marine nationale przyjęto go w styczniu 1917 roku[4][6]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej postaci – Antygony[7]. Jednostka otrzymała numer burtowy SD3[2]. Dane taktyczno–techniczne„Antigone” była średniej wielkości okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej[2][4]. Długość całkowita wynosiła 56,2 metra, szerokość 5,2 metra i zanurzenie 3 metry[2][8]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 457 ton, a w zanurzeniu 670 ton[2][8]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne Schneider-Carels o łącznej mocy 2200 koni mechanicznych (KM)[2][8]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Schneider o łącznej mocy 900 KM[2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17,5 węzła na powierzchni i 11 węzłów w zanurzeniu[2][3]. Zasięg wynosił 2600 Mm przy prędkości 11 węzłów (lub 900 Mm przy 13 węzłach) w położeniu nawodnym oraz 160 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[2][8]. Okręt wyposażony był w cztery wyrzutnie torped kalibru 450 mm: dwie dziobowe i dwie rufowe, z łącznym zapasem 6 torped[4][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 47 mm L/50 M1902[2][4][c]. Załoga okrętu składała się z 31 oficerów, podoficerów i marynarzy[2][6]. Służba„Antigone” w 1917 roku stacjonowała w Bizercie, skąd odbywała patrole w towarzystwie statków-pułapek[6]. W 1918 roku okręt włączono w skład 3. Flotylli Okrętów Podwodnych z bazą w Mudros[6]. Jednostkę skreślono z listy floty w sierpniu 1935 roku[2][6][d]. Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
