|
Dana Reizniece-Ozola
Dana Reizniece-Ozola (ur. 6 listopada 1981 w Kuldydze) – łotewska polityk i szachistka. Arcymistrzyni szachowa, posłanka na Sejm, w latach 2014–2016 minister gospodarki, od 2016 do 2019 minister finansów, dyrektor zarządzająca FIDE. ŻyciorysKariera szachowaSukcesy szachowe zaczęła odnosić w bardzo młodym wieku. W latach 1992–2000 wielokrotnie reprezentowała Łotwę na mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy juniorek w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając cztery medale: dwa złote (Mureck 1998[1] i Litochoro 1999[2] oraz dwa srebrne (São Lourenço 1995 – MŚ do 14 lat[3] i Oropesa del Mar 1998 – MŚ do 18 lat[4]). Pięciokrotnie (1998, 2000, 2004, 2006, 2010 – za każdym razem na pierwszej szachownicy) reprezentowała narodowe barwy na szachowych olimpiadach[5][6], była również trzykrotną uczestniczką (1999, 2001, 2011 – również za każdym razem na pierwszej szachownicy) drużynowych mistrzostw Europy[5]. Czterokrotnie z rzędu (1998, 1999, 2000, 2001) zdobyła tytuły indywidualnej mistrzyni Łotwy. W 2000 odniosła największy sukces w karierze, kwalifikując się do rozegranego w Nowym Delhi pucharowego turnieju o mistrzostwo świata (w pierwszej rundzie tych zawodów przegrała z Natašą Bojković i odpadła z dalszej rywalizacji)[7]. W 2001 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała jej tytuł arcymistrzyni. W 2002 zwyciężyła (wspólnie z Tatjaną Stiepową-Dianczenko) w Memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie), zajęła drugie miejsce (za Iriną Tietienkiną) w otwartym turnieju w Sztokholmie oraz zwyciężyła w turnieju w Poniewieżu[8]. Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła w styczniu 1999 z wynikiem 2355 punktów[9]. W swojej karierze zajmowała pierwsze miejsce wśród łotewskich szachistek. Działalność zawodowa i politycznaKształciła się w szkole średniej w Kuldydze. Studiowała następnie w szkole wyższej Ventspils Augstskola w Windawie, uzyskując magisterium z dziedziny tłumaczeń i terminologii. Pracowała w administracji lokalnej w Windawie oraz w spółkach prawa handlowego. Została współzałożycielką i członkinią zarządu parku technologicznego w Windawie przy swojej macierzystej uczelni. W wyborach w 2010 uzyskała jeden z trzech mandatów, które przypadły partii Dla Łotwy i Windawy w okręgu kurlandzkim. W drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa została mianowana sekretarzem parlamentarnym w ministerstwie komunikacji[10]. Po wyborach w 2011 na krótko objęła mandat posłanki na Sejm XI kadencji. Powróciła do Sejmu po urlopie macierzyńskim 8 marca 2012[11]. W wyborach w 2014 uzyskała reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy ZZS[12]. W listopadzie tegoż roku objęła funkcję ministra gospodarki w drugim rządzie Laimdoty Straujumy[13]. W lutym 2016 w nowo utworzonym rządzie Mārisa Kučinskisa została natomiast ministrem finansów[14]. W 2018 została wybrana do łotewskiego parlamentu na kolejną kadencję[15]. W styczniu 2019 zakończyła pełnienie funkcji rządowej. W styczniu 2021 powołana na dyrektora zarządzającego Międzynarodowej Federacji Szachowej[16]. Ogłosiła wówczas rezygnację z mandaty poselskiego[17]. Życie prywatneMa dwie córki: Helēnę i Aleksę. W 2011 wyszła za mąż za Andrisa Ozolsa, dyrektora Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju[18]. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Information related to Dana Reizniece-Ozola |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(cropped).jpg)
_(cropped).jpg)
