|
Franz Justus Rarkowski
Franz Justus Rarkowski (ur. 8 czerwca 1873 w Olsztynie, zm. 9 lutego 1950 w Monachium) – niemiecki duchowny katolicki, zakonnik-marysta, katolicki biskup polowy (wojskowy) nazistowskich Niemiec.  ŻyciorysUrodził się 8 czerwca 1873 w Olsztynie (wówczas: Allenstein). Jego ojciec Justus Rarkowski był posłem do Reichstagu, a dziadek Jakub Rarkowski był burmistrzem Olsztyna. Podjął naukę w gimnazjum w Olsztynie, lecz jej nie ukończył. Pobierał naukę w Belgii[1]. W 1896 złożył śluby zakonne w Towarzystwie Maryi[2]. Jako zakonnik studiował w Innsbrucku[1]. 9 stycznia 1898 otrzymał święcenia kapłańskie[2]. Początkowo działał na terenie południowego Tyrolu, później na Warmii. W 1914 ochotniczo wstąpił do armii niemieckiej, w 1916 został kapelanem dywizji. W 1926 powołano go na urząd pełnomocnika do spraw katolików w Reichswehrze, a w 1935 – administratora dla katolików w Wehrmachcie[1]. 7 stycznia 1938 został nominowany biskupem polowym Niemiec i tytularnym biskupem Hierocezarei. 20 lutego 1938 został konsekrowany na biskupa przez abp. Cesara Orsenigo, bp. Konrada von Preysinga i bp. Clemensa Augusta von Galena[2]. W okresie wykonywania funkcji katolickiego biskupa wojskowego czynnie wspierał reżim Adolfa Hitlera[3]. O jego negatywnej roli wspomniano w wydanym 29 kwietnia 2020 z okazji 75. rocznicy zakończenia II wojny światowej stanowisku Niemieckiej Konferencji Biskupów pt. Deutsche Bischöfe im Weltkrieg. Wort zum Ende des Zweiten Weltkriegs vor 75 Jahren. Stwierdzono tam: „Szczególnie problematyczną i negatywną rolę odegrał biskup polowy Franz Justus Rarkowski. Nie będąc członkiem Konferencji Biskupów, starał się mobilizować religijne i duchowe siły żołnierzy w zupełnej zgodności ze stylem właściwym dowództwu Wehrmachtu”[4][5]. Wraz z napaścią III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wydał odezwę do niemieckich żołnierzy, w której znalazły się słowa[6]:
Począwszy od wiosny 1944 nie sprawował swojej funkcji w siłach zbrojnych[1]. 1 lutego 1945 złożył rezygnację z pełnienia urzędu biskupa polowego III Rzeszy[2]. Finalną fazę jego działalności jeden z badaczy zrelacjonował następująco[1]:
Pod koniec życia mieszkał w Altötting[1]. Zmarł 9 lutego 1950[2]. Został pochowany na Cmentarzu Leśnym (Waldfriedhof) w Monachium[1]. W 1939 opublikowany został Katholisches Militär-Gebet- und Gesangbuch. Zusammengestellt vom Franz Justus Rarkowski, Feldbischof der Wehrmacht. Mit kirchlicher Genehmigung Gebundene Ausgabe (co należy tłumaczyć następująco: Katolicki modlitewnik i śpiewnik wojskowy. Opracowany przez Franza Justusa Rarkowskiego, Biskupa Polowego Wehrmachtu. Wydanie ze zgodą kościelną). Jego działalność stała się przedmiotem opracowania biograficznego[7]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||
