Giovanni Conso

Giorgio Napolitano i Giovanni Conso
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1922 Turyn
Data i miejsce śmierci	2 sierpnia 2015 Rzym
Zawód, zajęcie	prawnik, nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Conso (ur. 23 marca 1922 w Turynie, zm. 2 sierpnia 2015 w Rzymie^[1]) – włoski prawnik i nauczyciel akademicki, profesor, w latach 1993–1994 minister sprawiedliwości.

Z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Turyńskiego z 1945. Był wieloletnim nauczycielem akademickim, profesorem uniwersytetów w Urbino, Genui, Turynie i Rzymie. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu prawa karnego procesowego^[2]. Praktykował również jako prawnik, był członkiem komisji rządowych, a od 1976 do 1981 zasiadał w Najwyższej Radzie Sądownictwa (Consiglio Superiore della Magistratura)^[2]. Był autorem licznych publikacji książkowych, m.in. I fatti giuridici processuali penali (1955), Il concetto e le specie di invalidità (1955) i Costituzione e processo penale (1969)^[3].

W 1982 z nominacji prezydenta Sandra Pertiniego został sędzią Sądu Konstytucyjnego, od października 1990 do lutego 1991 przewodniczył tej instytucji^[4]. Od lutego 1993 do maja 1994 sprawował urząd ministra sprawiedliwości w rządach, którymi kierowali Giuliano Amato i Carlo Azeglio Ciampi^[5]. W latach 2003–2009 przewodniczył instytucji naukowej Accademia Nazionale dei Lincei^[3].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (1982)^[6].