Język luksemburski

Lëtzebuergesch
Obszar	Luksemburg, Belgia, Francja, Niemcy, USA
Liczba mówiących	390 tys.
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki indoeuropejskie; Języki germańskie; Języki zachodniogermańskie; Język luksemburski;
Status oficjalny
język urzędowy	Luksemburg
Organ regulujący	Conseil permanent de la langue luxembourgeoise
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-1	lb
ISO 639-2	ltz
ISO 639-3	ltz
IETF	lb
Glottolog	luxe1244
Ethnologue	ltz
GOST 7.75–97	люк 409
WALS	lux
SIL	LTZ
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku luksemburskim
	Słownik języka luksemburskiego; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język luksemburski (luks. Lëtzebuergesch, wym. [ˈ l œ t͡s ə b u ɐ̯j ə ʃ]) – język należący do zachodniej grupy języków germańskich. Wywodzi się ze środkowofrankijskiego dialektu języka niemieckiego.

Posługuje się nim ok. 390 tys. ludzi, głównie w Luksemburgu, gdzie ma status języka urzędowego (od 1984^[2]), a także w części Niemiec, Belgii i Francji. Uznawany za oddzielny język od niedawna, wcześniej uznawany był raczej za jeden z dialektów języka niemieckiego. Funkcjonuje obok dwóch innych języków urzędowych w Luksemburgu – niemieckiego i francuskiego. Język ten używany jest głównie jako język mówiony w sferze prywatnej, ale prowadzone są w nim również debaty w parlamencie^[2]. Po luksembursku nadają też stacje telewizyjne RTL Télé Lëtzebuerg i RTL Zwee. Katedra języka luksemburskiego istnieje na uniwersytecie w Moskwie^[2]. Język ten nie jest językiem urzędowym w Unii Europejskiej. Guy Rewenig jest autorem pierwszej powieści po luksembursku; jest on uważany obok Rogera Manderscheida za prekursora pisania prozy artystycznej w tym języku. W latach 2001–2002 Jérôme Lulling stworzył pierwszy elektroniczny program do sprawdzania pisowni po luksembursku, który zawiera 125 tys. słów, o nazwie C.ORT.IN.A.

Zobacz też

alfabet luksemburski

Przypisy

↑ Le nombre de locuteurs du luxembourgeois revu à la hausse. infolux.uni.lu. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-11)]..
↑ ^a ^b ^c Szul R., Język. Naród. Państwo. Język jako zjawisko polityczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2009, s. 308.

[1] Le nombre de locuteurs du luxembourgeois revu à la hausse. infolux.uni.lu. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-11)]..

[autonazwa1-2] Szul R., Język. Naród. Państwo. Język jako zjawisko polityczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2009, s. 308.

[:3-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s Kod ISO 639-3.

[:1-4] Uznawany za osobny język z kodem ISO 639-1.

[:4-5] Nie mylić z językiem lotaryńskim (oïl).

[:2-6] Kod ISO 639-2.

[1]

[2]

[A]

[B]

[C]

[D]