Jan Stanisław Ossoliński
Jan Stanisław Ossoliński herbu Topór (ur. w 1689, zm. 20 kwietnia 1770) – generał major wojsk koronnych, kasztelan gostyniński w latach 1754–1770, stolnik podlaski w latach 1710–1716, starosta drohicki w latach 1716-1757[1]. Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z ziemi drohickiej[2]. Poseł ziemi nurskiej na sejm nadzwyczajny 1733 roku[3]. Jako poseł na sejm elekcyjny i deputat ziemi drohickiej podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[4]. Poseł ziemi drohickiej na sejm 1740 roku[5]. PochodzenieBył najmłodszym z synów Maksymiliana Ossolińskiego – sekretarza pieczęci większej, chorążego drohiczynskiego i Teodory Krassowskiej herbu Ślepowron. MajątekPo ojcu dziedziczył Mokobody i Targowiska z dworem i wsią Czarna Średnia i Czarna Cerkiewna, od Wiktoryna Kuczyńskiego wykupił 24 czerwca 1721 roku Sterdyń, Chądzyń, Chądzynek, Blochów. PotomstwoŻona Ludwika Załuska w 1721 r., córka Aleksandra Józefa Załuskiego – wojewody rawskiego; wniosła mu majątek Wyszków nad Liwcem. W Wyszkowie fundował barokowy kościół parafialny i wybudował okazały barokowy pałac, zniszczony w czasie I wojny światowej, a następnie rozebrany. W Czarnej Cerkiewnej w roku 1733 ufundował świątynię unicką. Miał z Ludwiką Załuską córki:
synów:
Przypisy
Bibliografia
|