John Allan Clinton Hattie (ur. 1950 w Timaru w Nowej Zelandii) – pedagog nowozelandzki, od marca 2011 r. profesor i dyrektor Instytutu Badań Edukacyjnych na Uniwersytecie w Melbourne[1], były profesor Uniwersytetu w Auckland w Australii. Laureat Medalu New Zealand Order of Merit(inne języki) IV stopnia za zasługi dla edukacji. Jest twórcą kontrowersyjnej koncepcji Visible Learning (widocznego uczenia się)[2].
Badania
Zainteresowania badawcze Johna Hattiego obejmują ewaluację w edukacji, badanie wskaźników jakości nauczania, a także pomiar kreatywności i modele nauczania i uczenia się. Jest zwolennikiem metodologii badań ilościowych opartych na dowodach dotyczących wpływu na osiągnięcia uczniów[3]. Zanim przeniósł się na Uniwersytet w Melbourne[4], John Hattie był członkiem niezależnej grupy doradczej podlegającej Ministrowi Edukacji Nowej Zelandii w zakresie krajowych standardów czytania, pisania i matematyki dla wszystkich dzieci ze szkół podstawowych w Nowej Zelandii[potrzebny przypis]
John Hattie przeprowadził meta - metaanalizę badań edukacyjnych dotyczących wpływu różnych czynników na wyniki edukacyjne[5]. Analiza objęła ponad 800 różnych metaanaliz dotyczących w sumie ponad 50 tysięcy badań, na prawie 200 milionach uczniów w wieku od 4 do 20 lat[2][6]. Jego książka Visible Learning jest oparta jest na pracy doktorskiej na Uniwersytecie w Toronto w 1981 roku. W wyniku tych badań powstały między innymi: ranking czynników mających wpływ na efekty edukacji[7] i koncepcja widocznego uczenia się (Visible Learning) postulująca istnienie sprzężenia zwrotnego między uczniem i nauczycielem, które pojawia się, gdy nauka jest widoczna[8].
Serwis TES (The Times Educational Supplement) nazwał go "prawdopodobnie najbardziej wpływowym nauczycielem akademickim na świecie"[3].
Koncepcja Visible Learning spotkała się ze zdecydowaną krytyką przez środowiska naukowe. Zostały stwierdzone znaczące błędy metodologiczne i mylącą prezentację metaanaliz w książce[9][10][11]. Metody obliczeniowe użyte przez autora tej koncepcji do wykonania statystycznych obliczeń zostały ocenione jako błędne i autor tej opinii ocenia Visible Learning jako pseudonaukę[12].
Widoczne uczenie się w Polsce
W Polsce wnioski z tych badań jako pierwszy propagował Jacek Strzemieczny wraz z fundacją Centrum Edukacji Obywatelskiej, której jest prezesem zarządu. CEO wydało w Polsce drugą książkę Johna Hattiego "Widoczne uczenie się dla nauczycieli"[13]. Później idee te znalazły w Polsce wielu entuzjastów, między innymi w rządowym projekcie NPSEO[14].
Nagrody
- 2011 z okazji urodzin królowej Elżbiety II otrzymał Order Zasługi w Nowej Zelandii IV stopnia za zasługi dla edukacji[15].
- 2011 Złoty medal Australian Council for Educational Leaders (ACEL)[16].
- 2010 Distinguished Teaching Award Uniwersytetu w Auckland[16].
- 2010 Nagroda im. Hedleya Beare'a Australian Council for Educational Leadership (ACEL)[16].
Bibliografia
John Hattie jest autorem i współautorem ponad 600 publikacji obejmujących uczenie się i nauczanie, koncepcje nauczania matematyki, klasy K-12 i 10 ram widzialnego uczenia się[17].
- Hattie, John A. (2008). Visible Learning: A Synthesis of Over 800 Meta-Analyses Relating to Achievement. ISBN 0-415-47618-6.
- Hattie, John A. (2011). Visible Learning for Teachers: Maximizing Impact on Learning. ISBN 0-415-69015-3.
- Fletcher, Richard B.; Hattie, John A. (2011). Intelligence and Intelligence Testing.
- 10 Mindframes for Leaders,The VISIBLE LEARNING(R) Approach to School Success, John Hattie, Raymond Smith, Published: July 2020
Przypisy
- ↑ strona www The University of Melbourne [online], 19 września 2020 .
- ↑ a b Dr WaseemD.W. Akhtar Dr WaseemD.W., Education: What works and what does not, with Professor John Hattie [online], Bridging the Gaps, 28 listopada 2016 [dostęp 2020-08-19] (ang.).
- ↑ a b John Hattie [online], VISIBLE LEARNING [dostęp 2020-08-19] (ang.).
- ↑ Prof John Hattie [online], findanexpert.unimelb.edu.au [dostęp 2020-08-19] .
- ↑ Hattie, John: Visible Learning: A Synthesis of Over 800 Meta-Analyses Relating to Achievement. NY: Routledge. p. 392. ISBN 978-0-415-47618-8.
- ↑ Pasich, Lidia: Jak oceniać aby podnieść wyniki kształcenia uczniów. Ocenianie kształtujące w praktyce. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji, 2018, str. 6.
- ↑ Hattie Ranking: 252 Influences And Effect Sizes Related To Student Achievement [online], 19 września 2020 .
- ↑ Wilkus-Wyrwa, Aleksandra, and Michał Wyrwa: Całość w edukacji to coś więcej niż suma szczegółów. W: B.Niemierko, K. Szmigel: Wspomaganie rozwoju kompetencji diagnostycznych nauczycieli. Kraków: Grupa Tomami, 2018, str. 65-75.
- ↑ Robert Slavin'sR.S.' Blog Robert Slavin'sR.S.', John Hattie is Wrong [online], Robert Slavin's Blog, 21 czerwca 2018 [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ Pierre-JérômeP.J. Bergeron Pierre-JérômeP.J., LysanneL. Rivard LysanneL., HOW TO ENGAGE IN PSEUDOSCIENCE WITH REAL DATA: A CRITICISM OF JOHN HATTIE’S ARGUMENTS IN VISIBLE LEARNING FROM THE PERSPECTIVE OF A STATISTICIAN, „McGill Journal of Education / Revue des sciences de l'éducation de McGill”, 52 (1), 7 lipca 2017, ISSN 1916-0666 [dostęp 2020-08-05] (ang.). Brak numerów stron w czasopiśmie
- ↑ RobertR. Slavin RobertR., John Hattie is Wrong [online], 21 czerwca 2018 .
- ↑ McGill, How to engage in pseudoscience with real data: A criticism of John Hattie’s arguments in Visible Learning from the perspective of a statistician, „Journal of Education”, 52 (1), 2017 . Brak numerów stron w czasopiśmie
- ↑ WIDOCZNE UCZENIE SIĘ DLA NAUCZYCIELI | Szkolenia dla nauczycieli, doskonalenie zawodowe, projekty edukacyjne | ceo.org.pl [online], ceo.org.pl [dostęp 2020-08-19] .
- ↑ Nadzór Pedagogiczny - System Ewaluacji Oświaty [online], www.npseo.pl [dostęp 2020-08-19] .
- ↑ The Queen's Birthday Honours List 2011 [online], The Queen's Birthday Honours List 2011 [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ a b c Find an Expert - The University of Melbourne [online], findanexpert.unimelb.edu.au [dostęp 2020-08-05] .
- ↑ Hattie, John [online], Corwin Australia, 19 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-19] (ang.).
Linki zewnętrzne