Pociąg pancerny Lis-Kula we Lwowie 1919D-ca pociągu pancernego „Ppłk. Lis-Kula“ kpt. Felicjan Madeyski i d-ca art. pociągu por. Zdzisław Stypal pod Mińskiem w czerwcu 1920[1]
Pociąg zbudowany został 26 listopada 1918 w Głównych Warsztatach Kolejowych we Lwowie i nazwany „Lwowianin”, lecz nazwa ta nie przyjęła się. Po kilku dniach załoga pociągu ochrzciła go mianem „Pepetrójka”, od numeru - Pociąg Pancerny Nr 3 (P.P. 3). 5 kwietnia 1919 minister spraw wojskowych dla uczczenia pamięci poległego na polu chwały podpułkownika Lis-Kuli przemianował pociąg pancerny „Pepetrójka” na „Podpułkownik Lis-Kula”[2]. Załoga pociągu otrzymała ten rozkaz 30 kwietnia 1919.
W ocenie Czesława Mączyńskiego, komendanta naczelnego obrony Lwowa, „pociąg pancerny przedstawiał ostatni wyraz techniki bojowej (...) mógł znakomicie spełniać zadanie obronne i czynne-ofensywne”.
Odznaka pamiątkowa o wymarach 38x53 mm, owalna, tłoczona w blasze miedzianej, obustronnie srebrzona, lekko wypukła. Grubość blachy 1 mm. Wewnątrz owalu u góry napis: „Pepe-trójka” a u dołu daty: „19. XI. 1918 – 30. IV. 1919”. W środku stojące na torze kolejowym – parowóz opancerzony i tender. W tle panorama Lwowa. Na parowozie napisy: „PP3” i „Lwów”. Odznaka przykręcana na śrubie[11].
Inna wersja odznaki - wykonana z szarego metalu, srebrzona, lekko oksydowana, owalna 60x45 mm. Wykonana w pracowni Ungera we Lwowie. Owal odznaki obwiedziony na brzegach podwójnym paskiem, mieści wyobrażenie pociągu pancernego na torze. W dali panorama Lwowa. Ponad nią, wzdłuż brzegu napis: „Pepetrójka”. U dołu daty: „19.XI.l918 – 30.IV.l919”[11][12].
Uwagi
↑Artur Bêlohlávek ur. 3 grudnia 1896 roku. 21 grudnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[7]. 27 czerwca 1938 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości.
↑Władysław de Filippi 25 listopada 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Wojskach Kolejowych, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[8].
Czesław Mączyński, Boje lwowskie, cz. 1 Oswobodzenie Lwowa (1-24 listopada 1918 roku), tom II, Spółka Wydawnicza Rzeczpospolita, Warszawa 1921
Tadeusz Krawczak i Jerzy Odziemkowski, Polskie pociągi pancerne w wojnie 1939, Książka i Wiedza, Warszawa 1987, wyd. I, ISBN 83-05-11723-5
Janusz Turlejski, Wojciech Markert, Odznaki Wojsk Technicznych,
Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918–1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
