Data i miejsce urodzenia
|
30 grudnia 1944 Alessandria
|
Wzrost
|
175 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
Gian Lorenzo Cellerino (ur. 30 grudnia 1944 w Alessandrii[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy w 1971.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (sztafeta włoska biegła w składzie: Cellerino, Giacomo Puosi, Sergio Bello i Marcello Fiasconaro)[2]. Zwyciężył w tej konkurencji (w składzie: Bello, Cellerino, Daniele Giovanardi i Puosi) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium włoska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Giovanardi, Puosi, Cellerino i Bello odpadła w eliminacjach[1]. Cellerino odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[4].
Cellerino był mistrzem Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów w 1969 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1973[5][6].
Przypisy
- ↑ a b Lorenzo Cellerino [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-04] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542 [dostęp 2019-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ LES VIES JEUX MÉDITERRANÉENS. IZMIR – Octobre 1971. „L’Athlétisme”, s. 3, listopad 1971. (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-05] (ang.).
- ↑ Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 9 [dostęp 2019-03-05] (wł.).
- 1951: Francja (Degats, Martin-du-Gard, Clare, El Mabrouk)
- 1955: Francja (Degats, Martin-du-Gard, Haarhoff, Galland)
- 1959: Grecja (Morajemos, Kormalis, Georgopulos, Silis)
- 1963: Francja (van Praagh, Leriche, Boccardo, Hiblot)
- 1967: Włochy (Ottolina, Puosi, Fusi, Bello)
- 1971: Włochy (Giovanardi, Puosi, Cellerino, Bello)
- 1975: Jugosławia (Ivičak, Čikić, Savić, Alebić)
- 1979: Francja (Dubois, Demarthon, Fellice, Froissart)
- 1983: Francja (Février, Llatser, Boussemart, Canti)
- 1987: Włochy (Pantone, Petrella, Montanari, Ribaud)
- 1991: Włochy (Vaccari, Aimar, Nuti, Grossi)
- 1993: Francja (Rapnouil, Hilaire, Jaffory, Diagana)
- 1997: Algieria (S.-A. Louahla, Talhaoui, Aichaoui, M. Louahla)
- 2001: Grecja (Oikonomidis, Lessis, Jakowakis, Dimotsios)
- 2005: Hiszpania (Canal, Testa, Barrios, Reina)
- 2009: Hiszpania (Martín, Ezquerro, Ujakpor, Orozco)
- 2013: Włochy (Valentini, Juarez, Tricca, Galvan)
- 2018: Włochy (Leonardi, Tricca, Galvan, Re)
- 2022: Algieria (Bendjemaa, Gouaned, Lahoulou, Moula)
|