|
Lucyferianizm Lucyferianizm – systemy wierzeń, zarówno teistycznych, jak i ateistycznych, w których przedmiotem rozważań jest natura dobra i zła, które symbolizuje Lucyfer[1][2]. Lucyferianizm odnosi się do judeochrześcijańskiej koncepcji dobra i zła[2]. Niekiedy lucyferianizm jest błędnie utożsamiany z satanizmem[3]. Lucyferianizm średniowiecznyLucyferianizm jako średniowieczna herezja chrześcijańska stanowił specyficzny dla Niemiec odłam kataryzmu[4]. Miał podstawy w gnostyckiej doktrynie katarskiej, lecz również w samym Piśmie Świętym, a dokładnie w spopularyzowanej w średniowieczu wulgacie św. Hieronima.[5] Pierwsze wzmianki o lucyferianizmie pojawiły się w XI wieku w związku z egzekucją w Goslar kilku katarów[6]. Wyimaginowanych lucyferian sądził ks. Konrad z Marburga, mianowany w 1231 roku przez papieża Grzegorza IX pierwszym inkwizytorem papieskim Niemiec. Rozwój lucyferianizmu notowano w krainach wchodzących w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, w tym Austrii, Czechach, Brandenburgii i na Pomorzu[5]. Procesy lucyferian zakończone spaleniem na stosie miały miejsce w 1315 roku w Pradze, Wrocławiu, Nysie i Świdnicy, co spowodowało eliminację herezji z terenu Czech i Śląska[5]. Procesy inkwizycyjne miały miejsce także później – w 1392 r. w Angermünde, Prenzlau i Szczecinie, w których sądzeni byli wyznawcy ludowego lucyferianizmu o motywach antychrześcijańskich[5]. Współczesny lucyferianizmWspółcześni lucyferianie podczas odprawianych rytuałów składają ofiarę z własnych włosów, paznokci i płynów ustrojowych lub oddają się stosunkom płciowym[7]. Włosy i paznokcie zarówno mężczyzn jak i kobiet są utożsamiane z nieczystością[7]. Do współczesnych grup lucyferian należą (lub należeli) m.in. The Order of Phosphorus, The Church of Adversarial Light, The Ordo Luciferis oraz The Temple of the Dark Sun[8][9]. Literatura dodatkowa
Przypisy
|
