Marek Bożejko
Marek Bożejko (ur. 9 września 1946 w Bielawie) – polski matematyk, emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. ŻyciorysW 1969 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, następnie pracował na macierzystej uczelni. W 1973 obronił w Instytucie Matematycznym PAN pracę doktorską Zbiory Sidona w nieprzemiennej analizie harmonicznej napisaną pod kierunkiem Stanisława Hartmana. Habilitował się w 1980, profesorem nadzwyczajnym mianowany w 1990, profesorem zwyczajnym w 1991. Na UWr. kierował Zakładem Analizy Matematycznej. W swoich badaniach zajmował się analizą harmoniczną i nieprzemiennym rachunkiem prawdopodobieństwa. Swoje prace publikował m.in. w „Communications in Mathematical Physics”, „Proceedings of the American Mathematical Society”, „Journal of Functional Analysis", „Journal für die Reine und Angewandte Mathematik”, „Transactions of the American Mathematical Society” oraz „Mathematische Annalen"[2]. Jest laureatem Nagrody im. Stefana Banacha za 1984 rok[3]. Bibliografia
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|