Krzysztof Frączek (ur. 1 lipca 1971 w Toruniu^[1]) − polski matematyk, profesor nauk matematycznych, zajmujący się układami dynamicznymi i teorią ergodyczną^[2][3].

Krzysztof Frączek urodził się w 1971 roku w Toruniu. Pierwsze sukcesy matematyczne odnosił już w szkole średniej, zakwalifikował się m.in. do międzynarodowej olimpiady matematycznej w Pekinie w 1990 roku. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia matematyczne na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i ukończył je w 1995. Trzy lata później z wyróżnieniem obronił pracę doktorską Własności spektralne układów dynamicznych napisaną pod kierunkiem Mariusza Lemańczyka i uzyskał stopień naukowy doktora. W 2005 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Dyfeomorfizmy o pochodnych z wielomianowym wzrostem. W 2014 został profesorem tytularnym^[4][5].

Swoje prace publikował m.in. w „Ergodic Theory and Dynamical Systems”, „Studia Mathematica”, „Communications in Mathematical Physics", „Fundamenta Mathematicae”, „Journal of Modern Dynamics”, „Inventiones Mathematicae”, „Journal für die Reine und Angewandte Mathematik” oraz „Mathematische Annalen"^[2][3]. Jest redaktorem „Transactions of the American Mathematical Society” i „Memoirs of the American Mathematical Society”^[6][7][3].

Laureat Stypendium Komitetu Badań Naukowych, Stypendium Instytutu Matematycznego Polskiej Akademii Nauk, Stypendium Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha (2014) za cykl piętnastu prac z zakresu teorii ergodycznej i układów dynamicznych.

• Krzysztof Frączek laureatem Nagrody Głównej PTM im. Stefana Banacha za 2014