|
Państwo
|
Holandia
|
Data i miejsce urodzenia
|
17 maja 1964 Son en Breugel
|
Data i miejsce śmierci
|
22 lutego 1999 Turnhout
|
Wzrost
|
180 cm
|
Gra
|
praworęczna
|
Status profesjonalny
|
1983
|
Zakończenie kariery
|
22 lutego 1999
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
72 (4 lipca 1988)
|
Australian Open
|
4R (1988)
|
Roland Garros
|
1R (1986, 1988)
|
Wimbledon
|
3R (1988)
|
US Open
|
2R (1988)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
7
|
Najwyżej w rankingu
|
20 (13 lutego 1995)
|
Australian Open
|
QF (1991)
|
Roland Garros
|
3R (1997)
|
Wimbledon
|
3R (1995)
|
US Open
|
3R (1996)
|
Menno Oosting (ur. 17 maja 1964 w Son en Breugel, zm. 22 lutego 1999 w Turnhout) – holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1994 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Dnia 22 lutego 1999 roku wracając z turnieju ATP Challenger Tour w Cherbourgu, zginął w wypadku samochodowym. Zaprzyjaźniony z Oostingiem Richard Krajicek, jego wielokrotny partner deblowy, dedykował zmarłemu swoje zwycięstwo turniejowe w Londynie.
Kariera tenisowa
Praworęczny tenisista, karierę zawodową rozpoczął w 1983 roku.
W karierze singlowej nie dotarł nigdy do finału ATP World Tour, był natomiast m.in. w 4 rundzie Australian Open w 1988 roku (przegrał z Toddem Witskenem) i 3 rundzie Wimbledonu, także w 1988 (przegrał z Matsem Wilanderem).
Większe sukcesy odnosił jako deblista. 18–krotnie dochodził do finałów turniejowych, z czego 7 wygrał.
W 1994 roku w parze z Kristie Boogert odniósł swoje jedyne wielkoszlemowego zwycięstwo, pokonując w finale gry mieszanej French Open Łarysę Sawczenko-Neiland i Andrieja Olchowskiego.
Oosting występował w latach 1983–1988 w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Holandia grała w tym czasie poza najwyższą klasą rozgrywkową. Oosting występował w singlu i deblu, wygrał 7 pojedynków, a 4 przegrał.
W rankingu gry pojedynczej Oosting najwyżej był na 72. miejscu (4 lipca 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 20. pozycji (13 lutego 1995).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra mieszana (1–0)
Gra podwójna (7–11)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
6 października 1991
|
Ateny
|
Ceglana
|
Olli Rahnasto
|
Jacco Eltingh Mark Koevermans
|
7:5, 6:7, 5:7
|
Zwycięzca
|
1.
|
3 maja 1992
|
Monachium
|
Ceglana
|
David Adams
|
Carl Limberger Tomáš Anzari
|
3:6, 7:5, 6:3
|
Finalista
|
2.
|
4 kwietnia 1993
|
Estoril
|
Ceglana
|
Udo Riglewski
|
David Adams Andriej Olchowski
|
3:6, 5:7
|
Zwycięzca
|
2.
|
19 września 1993
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Libor Pimek
|
George Cosac Ciprian Porumb
|
7:6, 7:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
20 marca 1994
|
Casablanca
|
Ceglana
|
David Adams
|
Cristian Brandi Federico Mordegan
|
6:3, 6:4
|
Finalista
|
3.
|
4 kwietnia 1994
|
Estoril
|
Ceglana
|
Richard Krajicek
|
Cristian Brandi Federico Mordegan
|
walkower
|
Zwycięzca
|
4.
|
1 maja 1994
|
Madryt
|
Ceglana
|
Rikard Bergh
|
Jean-Philippe Fleurian Jakob Hlasek
|
6:3, 6:4
|
Finalista
|
4.
|
10 lipca 1994
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Daniel Vacek
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:7, 4:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
9 października 1994
|
Tuluza
|
Twarda (hala)
|
Daniel Vacek
|
Patrick McEnroe Jared Palmer
|
7:6, 6:7, 6:3
|
Zwycięzca
|
6.
|
4 lutego 1996
|
Zagrzeb
|
Dywanowa (hala)
|
Libor Pimek
|
Martin Damm Hendrik Jan Davids
|
6:3, 7:6
|
Finalista
|
5.
|
25 lutego 1996
|
Antwerpia
|
Dywanowa (hala)
|
Jewgienij Kafielnikow
|
Jonas Björkman Nicklas Kulti
|
4:6, 4:6
|
Finalista
|
6.
|
26 maja 1996
|
Sankt Pölten
|
Ceglana
|
David Adams
|
Ctislav Doseděl Pavel Vízner
|
7:6, 4:6, 3:6
|
Finalista
|
7.
|
28 lipca 1996
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
David Adams
|
Libor Pimek Byron Talbot
|
6:7, 3:6
|
Finalista
|
8.
|
15 września 1996
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
David Adams
|
David Ekerot Jeff Tarango
|
6:7, 6:7
|
Finalista
|
9.
|
29 września 1996
|
Bazylea
|
Twarda (hala)
|
David Adams
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
10.
|
13 października 1996
|
Wiedeń
|
Dywanowa (hala)
|
Pavel Vízner
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:7, 4:6
|
Zwycięzca
|
7.
|
15 marca 1998
|
Kopenhaga
|
Dywanowa (hala)
|
Tom Kempers
|
Jan Siemerink Brett Steven
|
6:4, 7:6
|
Finalista
|
11.
|
14 lutego 1999
|
Petersburg
|
Dywanowa (hala)
|
Andrei Pavel
|
Jeff Tarango Daniel Vacek
|
6:3, 3:6, 5:7
|
Bibliografia
1902–1910 |
|
---|
1911–1920 |
|
---|
1921–1930 |
|
---|
1931–1939 |
|
---|
1940–1950 |
|
---|
1951–1960 |
|
---|
1961–1970 |
|
---|
1971–1980 |
|
---|
1981–1990 |
|
---|
1991–2000 |
|
---|