Państwo
|
Nowa Zelandia
|
Data i miejsce urodzenia
|
27 kwietnia 1969 Auckland
|
Wzrost
|
185 cm
|
Gra
|
praworęczna
|
Status profesjonalny
|
1988
|
Zakończenie kariery
|
1999
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
32 (12 lutego 1996)
|
Australian Open
|
QF (1993)
|
Roland Garros
|
3R (1995)
|
Wimbledon
|
4R (1997)
|
US Open
|
2R (1995, 1997)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
9
|
Najwyżej w rankingu
|
16 (12 czerwca 1995)
|
Australian Open
|
QF (1998)
|
Roland Garros
|
SF (1995)
|
Wimbledon
|
QF (1994, 1998)
|
US Open
|
3R (1994)
|
Brett Steven (ur. 27 kwietnia 1969 w Auckland) – nowozelandzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1988–1999.
W grze pojedynczej ma w swoim dorobku 3 zwycięstwa w rozgrywkach ATP Challenger Tour. Pierwszą wygraną odniósł w 1990 roku w Canberze, gdzie pokonał w finale Andrew Kratzmanna. Drugi tytuł w rozgrywkach tej kategorii wywalczył w 1995 roku w Wellington, pokonując w finale Martina Damma. W maju 1997 roku zatriumfował w Lublanie. Pojedynek finałowy wygrał z Rumunem Andreim Pavelem. Steven w singlu jest ponadto trzykrotnym finalistą turniejów rangi ATP World Tour. Pierwszy finał z udziałem reprezentanta Nowej Zelandii miał miejsce pod koniec sierpnia 1993 roku w Schenectady. Mecz o tytuł przegrał z Thomasem Enqvistem. Do drugiego finału awansował na początku sezonu 1996 w Auckland, gdzie uległ Jiříemu Novákowi, a trzeci finał osiągnął w lipcu 1997 roku w Newport, przegrywając finałowy pojedynek z Sarkisem Sarksjanem. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 32. miejscu w lutym 1996 roku.
W grze podwójnej Steven wygrał 9 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto był uczestnikiem 8 deblowych finałów. W wielkim szlemie najlepszym wynikiem Stevena jest półfinał Rolanda Garrosa z 1995 roku. Wspólnie z Tommym Ho doszedł do owej fazy turnieju bez straty seta. Spotkanie o finał przegrał z deblem Jacco Eltingh–Paul Haarhuis. Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów osiągnął w czerwcu 1995 roku – nr 16.
W latach 1990–1999 Steven był reprezentantem kraju w Pucharze Davisa. Przez ten okres rozegrał dla zespołu 49 meczów, zarówno w singlu, jak i deblu. W grze pojedynczej jego bilans wynosi 18 zwycięstw i 15 porażek, natomiast w grze podwójnej wygrał 10 pojedynków i 6 przegrał.
W 1996 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, ponosząc porażkę w 1 rundzie z Arnaudem Boetschem.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (0–3)
Gra podwójna (9–8)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
14 lipca 1991
|
Newport
|
Trawiasta
|
Gianluca Pozzi
|
Javier Frana Bruce Steel
|
6:4, 6:4
|
Finalista
|
1.
|
29 sierpnia 1993
|
Schenectady
|
Twarda
|
Byron Black
|
Bernd Karbacher Andriej Olchowski
|
6:2, 6:7, 1:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
6 marca 1994
|
Kopenhaga
|
Dywanowa (hala)
|
Martin Damm
|
David Prinosil Udo Riglewski
|
6:3, 6:4
|
Zwycięzca
|
3.
|
17 kwietnia 1994
|
Hongkong
|
Twarda
|
Jim Grabb
|
Jonas Björkman Patrick Rafter
|
walkower
|
Zwycięzca
|
4.
|
15 maja 1994
|
Coral Springs
|
Ceglana
|
Lan Bale
|
Ken Flach Stéphane Simian
|
6:3, 7:5
|
Finalista
|
2.
|
19 lutego 1995
|
Memphis
|
Twarda (hala)
|
Tommy Ho
|
Jared Palmer Richey Reneberg
|
6:4, 6:7, 1:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
12 marca 1995
|
Indian Wells
|
Twarda
|
Tommy Ho
|
Gary Muller Piet Norval
|
6:4, 7:6
|
Finalista
|
3.
|
23 kwietnia 1995
|
Bermudy
|
Ceglana
|
Jason Stoltenberg
|
Grant Connell Todd Martin
|
6:7, 6:2, 5:7
|
Finalista
|
4.
|
12 listopada 1995
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Tommy Ho
|
Byron Black Jared Palmer
|
4:6, 6:3, 3:6
|
Finalista
|
5.
|
14 stycznia 1996
|
Auckland
|
Twarda
|
Jonas Björkman
|
Marcos Ondruska Jack Waite
|
walkower
|
Finalista
|
6.
|
10 marca 1996
|
Scottsdale
|
Twarda
|
Richey Reneberg
|
Patrick Galbraith Rick Leach
|
7:5, 5:7, 5:7
|
Zwycięzca
|
6.
|
16 marca 1997
|
Kopenhaga
|
Dywanowa (hala)
|
Andriej Olchowski
|
Kenneth Carlsen Frederik Fetterlein
|
6:4, 6:2
|
Zwycięzca
|
7.
|
23 marca 1997
|
Petersburg
|
Dywanowa (hala)
|
Andriej Olchowski
|
David Prinosil Daniel Vacek
|
6:4, 6:3
|
Zwycięzca
|
8.
|
13 lipca 1997
|
Newport
|
Trawiasta
|
Justin Gimelstob
|
Kent Kinnear Ałeksandar Kitinow
|
6:3, 6:4
|
Zwycięzca
|
9.
|
18 stycznia 1998
|
Auckland
|
Twarda
|
Patrick Galbraith
|
Tom Nijssen Jeff Tarango
|
6:4, 6:2
|
Finalista
|
7.
|
15 marca 1998
|
Kopenhaga
|
Dywanowa (hala)
|
Jan Siemerink
|
Tom Kempers Menno Oosting
|
4:6, 6:7
|
Finalista
|
8.
|
10 maja 1998
|
Hamburg
|
Ceglana
|
David Adams
|
Donald Johnson Francisco Montana
|
2:6, 5:7
|
Bibliografia