Międzynarodowy Komitet Olimpijski, MKOl (ang.International Olympic Committee, IOC; fr.Comité international olympique, CIO) – międzynarodowa organizacja założona z inicjatywy barona Pierre’a de Coubertina23 czerwca1894 r. w Paryżu. Kieruje ruchem olimpijskim organizując co 2 lata igrzyska olimpijskie (na przemian zimowe i letnie). Komitet działa na podstawie Karty Olimpijskiej.
MKOl jest stowarzyszeniem mającym międzynarodową osobowość prawną i status organizacji pozarządowej zrzeszającej 206 narodowych federacji[1][a]. Stałą siedzibą MKOl jest Lozanna w Szwajcarii. Międzynarodowy Komitet Olimpijski w roku 1913 przyjął dewizę igrzysk olimpijskich: Citius-Altius-Fortius (łac. szybciej, wyżej, silniej). Organizacja ta utrzymuje się głównie ze sprzedaży praw do transmisji telewizyjnych[2], np. zyski z transmisji według programu na lata 2014-2016 to ok. 4 miliardów dolarów, a sponsorzy to zaledwie 0,6-1 miliarda dolarów. Same rezerwy MKOl to ok. 558 milionów dolarów (wzrost od 31 grudnia 2001 ze 105 milionów dolarów)[3][4][5][6][7].
Ruch Olimpijski
MKOl kieruje ruchem olimpijskim, który oprócz niego obejmuje organizacje, sportowców i inne osoby, które zgadzają się postępować zgodnie z Kartą Olimpijską. Celem Ruchu Olimpijskiego jest wkład w budowanie pokoju i lepszego świata poprzez wychowanie młodzieży przez sport uprawiany zgodnie z ideą olimpizmu i jego wartościami. Trzy główne elementy składowe Ruchu Olimpijskiego to:
Poza tymi trzema głównymi elementami, Ruch Olimpijski obejmuje również Komitety Organizacyjne Igrzysk Olimpijskich („KOIO”), krajowe związki, kluby i osoby należące do Międzynarodowych Federacji i Narodowych Komitetów Olimpijskich, jak również sędziów, trenerów oraz innych działaczy sportowych i personelu technicznego. Obejmuje również inne organizacje i instytucje uznane przez MKOl.
Członkowie MKOl
Członkowie MKOl są wybierani przez Sesję. Ogólna liczba członków nie może przekraczać liczby 115. Wszyscy członkowie wybierani są na ośmioletnią, odnawialną kadencję. Członkowie MKOl wybrani w latach 1967-1999 pełnią tę funkcję maksymalnie do 80. roku życia, a wybrani po roku 1999 do 70. roku życia. Spośród wybranych członków znajdują się przedstawiciele następujących grup:
członkowie, których członkostwo nie jest związane z żadną określoną funkcją lub urzędem, ich ogólna liczba nie może przekroczyć 70; może być tylko jeden członek tego rodzaju z danego kraju
członkowie będący aktywnymi zawodnikami, ich ogólna liczba nie może przekroczyć 15;
Prezydenci lub osoby pełniące kierownicze rolę wykonawcze w Międzynarodowych Federacjach, stowarzyszeniach Międzynarodowych Federacji lub innych organizacjach uznanych przez MKOl, ich ogólna liczba nie może przekroczyć 15;
Prezydenci lub osoby pełniące kierownicze rolę wykonawcze w Narodowych Komitetach Olimpijskich, czy też światowych, kontynentalnych stowarzyszeniach Narodowych Komitetów Olimpijskich, ich ogólna liczba członków MKOl nie może przekroczyć 15; w MKOl może być tylko jeden członek tego rodzaju z danego kraju.
MKOl przyjmuje swoich nowych członków na ceremonii, podczas której deklarują wypełniać swoje obowiązki składając następujące przyrzeczenie: „Przyjmując zaszczyt członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i deklarując, że jestem świadomy obowiązków z tego wynikających, zobowiązuję się jak najlepiej służyć Ruchowi Olimpijskiemu; zobowiązuję się szanować/zapewniać poszanowanie dla wszystkich postanowień Karty Olimpijskiej i decyzji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, które uznaję za niepodlegające żadnemu kwestionowaniu z mojej strony; zobowiązuję się postępować zgodnie z Kodeksem Etycznym; zobowiązuję się nie poddawać się jakimkolwiek formom wpływów politycznych lub komercyjnych oraz nie ulegać jakimkolwiek uprzedzeniom rasowym lub religijnymi; zobowiązuję się walczyć ze wszystkimi innymi formami dyskryminacji; zobowiązuję się w każdych okolicznościach propagować interesy Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i Ruchu Olimpijskiego”.
