Park Narodowy Bahuaja Sonene

Parque nacional Bahuaja Sonene

park narodowy
Państwo	Peru
Położenie	region Madre de Dios, region Puno
Data utworzenia	17 lipca 1996
Powierzchnia	10 914,16 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Peru Park Narodowy Bahuaja Sonene
13°16′00″S 69°27′00″W/-13,266667 -69,450000
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Bahuaja Sonene (hiszp. Parque nacional Bahuaja Sonene) – park narodowy w Peru położony w regionach Madre de Dios (prowincja Tambopata) i Puno (prowincje Carabaya i Sandia). Został utworzony 17 lipca 1996 roku i zajmuje obszar 10 914,16 km². W 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Od wschodu graniczy z boliwijskim Parkiem Narodowym Madidi^[1][2][3].

Park znajduje się w Amazonii, na wschodnich zboczach Andów, na wysokościach od 200 do 2440 m n.p.m. Główne rzeki to Tambopata, Madre de Dios i Heath. Środkową część parku zajmuje sawanna, a jego obrzeża puszcza amazońska^[1][2].

Średnie roczne opady w parku wynoszą 2400 mm. Średnia roczna temperatura to +30 °C^[1].

W parku rosną narażone na wyginięcie (VU) cedrzyk wonny i orzesznica wyniosła, a także drzewa z rodzaju cekropka i rodziny helikoniowatych oraz m.in.: Hevea guianensis, Cedrelinga cateniformis, mahoniowiec wielkolistny. Występują różne gatunki roślin z rodzin storczykowatych i bromeliowatych, a także m.in.: alokazja Sandera, złotorost ścienny^[1][2][4][5].

Na sawannie rosną grupy palm z gatunków takich jak np.: Mauritia flexuosa, Iriartea deltoidea, Oenocarpus bataua i różne gatunki z rodzaju Euterpe. W najwyższej części parku występują karłowate lasy składające się z krzewów i niewielkich drzew^[1][2][5].

W parku zarejestrowano ponad 600 gatunków ptaków. Są to narażona na wyginięcie (VU) harpia wielka, a także m.in.: harpia gujańska, kondor królewski, warzęcha różowa, kolibrzyk białobrewy, preriówek białobrody, epoletówka, stokóweczka szmaragdowa, ara zielonoskrzydła, ara ararauna, ara niebieskogłowa, smukłodziobek andyjski, tukan wielki, rudokurka kropkowana^[1][3][2][5].

Szacuje się, że żyje tu ponad 180 gatunków ssaków takich jak zagrożona wyginięciem (EN) arirania amazońska, narażone na wyginięcie (VU) jeleniak bagienny, zębolita olbrzymia, czepiak czarny, tapir amerykański i mrówkojad wielki, a także m.in.: pakożer leśny, wilczek krótkouchy, pampasowiec grzywiasty, jaguar amerykański, majkong krabożerny, ocelot wielki, jaguarundi amerykański, wyjec rudy^[1][2][5].

Stwierdzono występowanie w parku ponad 50 gatunków gadów i płazów. Są to narażona na wyginięcie (VU) Podocnemis unifilis, a także m.in.: kajman czarny, kajman okularowy, anakonda zielona^[1][4].