Paszporty w Macedonii Północnej – dokumenty paszportowe wydawane obywatelom Macedonii Północnej w celu identyfikacji przy przekraczaniu granic i za granicą.

W latach 1945–1991, kiedy dzisiejsza Macedonia Północna była częścią Jugosławii, wszystkie republiki w jej składzie, a także autonomiczne prowincje Kosowo i Wojwodina, drukowały własną odmianę paszportów jugosłowiańskich. W Socjalistycznej Republice Macedonii drukowane były wyłącznie w języku macedońskim i francuskim^[1].

Pierwsze trzy generacje macedońskiego paszportu po rozpadzie Jugosławii miały niebieską okładkę. Od trzeciej generacji na okładce umieszczono godło państwowe.

W 2007 r. wprowadzono paszporty biometryczne^[2].

W lutym 2019 r. państwo oficjalnie przebrało nazwę "Republika Macedonii Północnej". W związku z tym wszystkie, dokumenty wydane pod starą nazwą, "Republika Macedonii", miały zostać wymienione najpóźniej 12 lutego 2024 r.^[3].

Macedoński paszport dla cudzoziemcа to dokument podróży wydawany cudzoziemcom przebywającym na terytorium Macedonii Północnej. Jest on przeznaczony dla osób, które zgodnie z prawem zamieszkują w kraju lub muszą go opuścić, ale nie posiadają ważnego dokumentu podróży i nie mają możliwości jego uzyskania inną drogą^[4].

Do wydania dokumentu wymagane są^[4]:

• wniosek o wydanie paszportu dla cudzoziemca;
• dowód osobisty lub inny dokument urzędowy, na podstawie którego można ustalić tożsamość wnioskodawcy;
• zezwolenie na pobyt czasowy lub stały w Republice Macedonii w oryginale lub uwierzytelnionej kopii;
• oświadczenie poświadczone przez właściwego notariusza, potwierdzające, że cudzoziemiec ​​nie posiada i nie jest w stanie uzyskać ważnego dokumentu podróży od państwa, którego jest obywatelem.

Obecnie paszporty Macedonii Północnej zawierają napisy w językach macedońskim, angielskim i francuskim. Pomimo tego, można wnioskować o dodatkowe umieszczenie języka tureckiego, arumuńskiego, serbskiego, romskiego lub bośniackiego na paszporcie typu A^[5], albo ubiegać się o paszport typu B, który dodatkowo zawiera napisy w języku albańskim^[6], który od 2019 r. jest oficjalny na terenie całego kraju^[7].

Jest to skutek macedońskiej polityki językowej, gdyż język, którym się posługuje co najmniej 20% ludności jednostki samorządowej, jest oficjalny na jej terenie obok języka macedońskiego. Łączy się to z obowiązkiem wydawania dokumentów, w tym paszportów, w językach mniejszościowych^[8].