Pelagia Pokutnica
![]() Pelagia Pokutnica, również Pelagia Nierządnica[1] lub Pelagia z Antiochii (cs. Преподобная Пелагия[2]; zm. ok. 457 na Górze Oliwnej w Jerozolimie) – żyjąca w czasach Teodozjusza[3] (401-450) rozpustna tancerka i grzesznica, pokutnica, wspominana w jednej z homilii przez Jana Chryzostoma (350–407), pustelnica i święta Kościoła prawosławnego. Pochodziła z pogańskiej rodziny i wiodła rozpustne życie. Po jednej z mszy świętej, prowadzonej przez rzekomego biskupa Edessy św. Nonnusa[4], Pelagia nawróciła się by uczynić ofiarę ze swej duszy Bogu i żyć w cnocie. Przyjęła z rąk biskupa chrzest i bierzmowanie. Chcąc oddać się modlitwom i pokucie za swoje grzechy, Pelagia rozdała swój majątek biednym i w męskim przebraniu, jako Pelagiusz, udała się do Jerozolimy na Górę Oliwną. Tam zmarła w samotności ok. 457 roku. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 8/21 października[a]. W ikonografii święta jest kobietą ubraną w ciemne szaty z nakryciem głowy, z dłońmi modlitewnie złożonymi na piersi[2]. Nie należy jej mylić ze świętą dziewicą i męczennicą z III wieku nazywaną również Pelagią z Antiochii. Zobacz teżUwagiPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Information related to Pelagia Pokutnica |