Share to:

Powiat piotrkowski

Powiat piotrkowski

ilustracja


Herb	Flaga

1010

Siedziba

Piotrków Trybunalski

Piotr Łączny

Powierzchnia

1428,77 km²

Populacja (31.12.2023)
• liczba ludności

90 278^[1]

• gęstość

63,9 os./km²

7,04%

Tablice rejestracyjne

EPI

Adres urzędu:

ul. Dąbrowskiego 7
97-300 Piotrków Trybunalski

Szczegółowy podział administracyjny

Liczba gmin miejsko-wiejskich	3
Liczba gmin wiejskich	8

Położenie na mapie województwa

Położenie na mapie województwa

Multimedia w Wikimedia Commons

Informacje w Wikipodróżach

Strona internetowa

Biuletyn Informacji Publicznej

Powiat piotrkowski – powiat w Polsce (w południowo-wschodniej części województwa łódzkiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Siedzibą jego władz jest miasto na prawach powiatu Piotrków Trybunalski.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] powiat zamieszkiwały 91 353 osoby. Natomiast według danych z 31 grudnia 2023 roku powiat zamieszkiwało 90 278 osób^[3].

Geografia

Położenie i obszar

Powiat piotrkowski ma obszar^[4] 1428,77 km².

Powiat stanowi 7,84% powierzchni województwa łódzkiego.

Podział administracyjny

W skład powiatu wchodzą:

gminy miejsko-wiejskie: Rozprza, Sulejów, Wolbórz
gminy wiejskie: Aleksandrów, Czarnocin, Gorzkowice, Grabica, Łęki Szlacheckie, Moszczenica, Ręczno, Wola Krzysztoporska
miasta: Rozprza, Sulejów, Wolbórz

Ludność i powierzchnia (dane GUS z 31 grudnia 2007 r.)^[4]^[5]

lp.	Herb	Gmina	siedziba	powierzchnia (km²)	ludność	gęstość zaludnienia (osób/km²)
1		Aleksandrów	Aleksandrów	144,09	4448	31
2		Czarnocin	Czarnocin	71,79	4051	56
3		Gorzkowice	Gorzkowice	102,17	8649	85
4		Grabica	Grabica	127,64	6072	48
5		Łęki Szlacheckie	Łęki Szlacheckie	108,96	3653	34
6		Moszczenica	Moszczenica	111,49	12833	115
7		Ręczno	Ręczno	88,90	3616	41
8		Rozprza	Rozprza	163,08	12092	74
9		Sulejów	Sulejów	188,24	15750	84
10		Wola Krzysztoporska	Wola Krzysztoporska	170,75	11641	68
11		Wolbórz	Wolbórz	151,66	7587	50
Razem	–	11	11	1428,77	90392	63

Powiat piotrkowski graniczy z miastem Piotrków Trybunalski oraz sześcioma powiatami województwa łódzkiego: bełchatowskim, pabianickim, łódzkim wschodnim, tomaszowskim, opoczyńskim i radomszczańskim

Demografia

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2007):

	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
	osób	%	osób	%	osób	%
Ogółem	90 392	100	46 033	50,93	44 359	49,07
Miasto	6360	7,04	3233	3,58	3127	3,46
Wieś	84 032	92,96	42 800	47,35	41 232	45,61

Piramida wieku mieszkańców powiatu piotrkowskiego w 2014 roku^[6].

Turystyka

Na terenie powiatu piotrkowskiego znajduje się wiele miejsc i obiektów atrakcyjnych pod względem krajoznawczym, m.in. Stare Miasto i XVI-wieczny Zamek Królewski w Piotrkowie Trybunalskim, zespół klasztorny opactwa cysterskiego z XII wieku w Sulejowie, kościół św. Małgorzaty i św. Augustyna w Witowie ufundowany także w wieku XII, ruiny XV-wiecznego zamku w Bąkowej Górze, zabytki Majkowic, kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z XVI wieku i również XVI-wieczny dwór późnorenesansowy z parkiem geometrycznym w Skotnikach, Pałac Biskupów Kujawskich z XVIII wieku w Wolborzu, zabytki Moszczenicy i Czarnocina, układy zabudowy Rozprzy i Gorzkowic oraz tereny przyrody chronionej, w szczególności Sulejowski Park Krajobrazowy i wytyczone w jego granicach Szlak Rekreacyjny Rzeki Pilicy i Szlak wodny Pilicy^[7].

Zobacz też

powiat łódzki

Przypisy

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2024-10-14] .
↑ l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .
↑ powiat piotrkowski (łódzkie) » mapy, miasta, GUS, nieruchomości, noclegi, gminy, regon, wypadki drogowe, bezrobocie, wynagrodzenie, zarobki, tabele, edukacja, demografia, statystyki [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-10-14] (pol.).
↑ ^a ^b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
↑ Powiat piotrkowski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Skoczylas Michał M. Historia medycyny a potencjał turystyczny Nadpilicza Środkowego. W: red. Magowska Anita, Pękacka-Falkowska Katarzyna, Owecki Michał. Wybrane problemy historii medycyny. W kręgu epistemologii i praktyki. Poznań: Wydawnictwo Kontekst, 2020, s. 53-75. ISBN 978-83-65275-95-0, treść on-line

p
d
e

Województwo łódzkie

Miasta na prawach powiatu	Łódź (siedziba) Piotrków Trybunalski Skierniewice
Powiaty	bełchatowski brzeziński kutnowski łaski łęczycki łowicki łódzki wschodni opoczyński pabianicki pajęczański piotrkowski poddębicki radomszczański rawski sieradzki skierniewicki tomaszowski wieluński wieruszowski zduńskowolski zgierski
Inne zagadnienia	Podział administracyjny Herb Flaga

p
d
e

Powiat piotrkowski

Miasta	Rozprza Sulejów Wolbórz
Gminy miejsko-wiejskie	Rozprza Sulejów Wolbórz
Gminy wiejskie	Aleksandrów Czarnocin Gorzkowice Grabica Łęki Szlacheckie Moszczenica Ręczno Wola Krzysztoporska

p
d
e

Powiat piotrkowski (1867–1975)

Siedziba powiatu – Piotrków (Trybunalski)

Przynależność wojewódzka	gubernia piotrkowska (1867–1915) woj. łódzkie (II RP) (1919–1939) woj. łódzkie (1945–1975)
Miasta	Bełchatów (do 1870 i 1925–55 →) Grocholice (do 1870) Kamieńsk (do 1870) Piotrków (Trybunalski) (do 1947 →) Rozprza (do 1870) Sulejów (do 1870 i od 1927) Wolbórz (do 1870)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–1975)	Bełchatówek (do 1954) Bogusławice (do 1953) Brzoza (do 1874) Bujny Szlacheckie (1868–1954) Bukowie (do 1868) Chabielice (do 1954) Drużbice (do 1868) Golesze (do 1954) Gomulin (do 1877) Gorzkowice Grabica Grocholice (1953–54) Kamieńsk Kleszczów (do 1954) Kluki (do 1954) Kociszew (do 1868) Krzyżanów (do 1953) Łęczno (do 1954) Łękawa (do 1953) Łęki Szlacheckie (1950–1954 i od 1973) Łobudzice (do 1868) Mąkolice (do 1868) Moszczenica (od 1973) Mzurki (1953–54) Parzniewice (do 1954) Piotrków Trybunalski (od 1973) Podolin (do 1953) Poniatów (1953–54) Ręczno (do 1950 i od 1973) Rozprza Siomki (1953–54) Srocko (1953–54) Sulejów (?–1927) Sulejów (od 1973) Szydłów (1877–1954) Tomaszów Mazowiecki (od 1973) Uszczyn (do 1953) Wadlew (do 1954) Wola Krzysztoporska (od 1973) Wolbórz (od 1953) Woźniki (1868–1953)
Gromady (1954–1972)	Adamów (1954–58) Baby Bełchatów (1954–1955 →) Bińków (1954–1955 →) Bogdanów (1954–1972) Boryszów (1954–1961) Bujny Szlacheckie (1954–1955 →) Chabielice (1954–1955 →) Dobrenice (1954–1957) Domiechowice (1954–1955 →) Gałkowice (1954–58) Gazomia Stara (1954–1968) Golesze (1954–1972) Gomulin (1954–1972) Gorzędów (1954–58) Gorzkowice (1954–1972) Grabica (1954–1972) Gręboszew (1954–1955 →) Grocholice (1954–1955 →) Janów (1954–1955 →) Jarosty (1954–1972) Kamień (1954–1955 →) Kamieńsk (1954–1972) Kaszewice (1954–1955 →) Kącik (1954–1955 →) Kleszczów (1954–1955 →) Kluki (1954–1955 →) Kociszew (1954–1955 →) Komorniki (1954–58) Kuznocin (1954–1968) Lubiec (1954–1955 →) Lubień (1954–1961) Łęczno (1954–1972) Łękawa (1954–1955 →) Łęki Szlacheckie (1954–1972) Łękińsko (1954–1955 →) Mierzyn (1954–1968) Milejów (1954–1972) Moszczenica (1954–1972) Niechcice (1954–1972) Parzniewice (1954–1972) Parzno (1954–1955 →) Plucice (1954–1957) Polichno (1954–1968) Poniatów (1954–1972) Przygłów (1954–1972) Raków (1954–1959) Ręczno Rękoraj (1954–1957) Rozprza (1954–1972) Ruszczyn (1954–1955 →) Siomki (1954–1968) Sobaków (1954–1959) Srocko (1954–1972) Sromutka (1954–1955 →) Stobnica (1954–1957) Straszów (1954–1959) Suchcice (1954–1955 →) Szydłów (1954–1972) Trzepnica (1954–1972) Wadlew (1954–1955 →) Wiaderno (1954–1968) Wola Krzysztoporska (1954–1972) Wolbórz (1954–1972) Woźniki (1954–1968) Żerechowa (1954–1961) Żeronie (1954–1959)

Kontrola autorytatywna (powiat):

Kembali kehalaman sebelumnya