|
Renault KangooRenault Kangoo – samochód osobowo-dostawczy typu kombivan klasy kompaktowej produkowany pod francuską marką Renault od 1997 roku. Od 2021 roku produkowana jest trzecia generacja modelu. Pierwsza generacja
    _%E2%80%93_Frontansicht,_17._Juni_2014,_D%C3%BCsseldorf.jpg) .jpg) Renault Kangoo I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku. Studyjną zapowiedzią nowego osobowo-dostawczego modelu w ofercie był przedstawiony na początku 1997 roku prototyp Renault Pangea[1]. Produkcyjny model pod nazwą Renault Kangoo w obszernym zakresie odtworzył kształty poprzedzającego jego debiut prototypu, zyskując charakterystyczne obłe kształty i wąskie tylne lampy umieszczone w słupkach. Wnętrze Kangoo utrzymane zostało w estetyce tożsamej z osobowymi modelami Renault[2]. Górna część deski rozdzielczej pokryta została materiałem antyodblaskowym. Samochód wyposażono w między innymi kolumnę kierownicy składającą się w chwili zderzenia. Charakterystyczną cechą modelu stały się odsuwane tylne drzwi, które w pierwszym roku produkcji dostępne były tylko z prawej strony, a od 1999 roku – także z lewej[3]. WariantyWersje dostawcze występują pod nazwą Kangoo Rapid[4]. Mogą mieć ograniczone przeszklenie kabiny do drzwi szyb przednich, a drzwi przesuwne boczne tylko do jednej strony. Kolejny wariant wersji dostawczych to asymetrycznie dzielone dwuskrzydłowe drzwi tylne zamiast tylnej klapy. Dostępna jest wersja przedłużona o nazwie Kangoo Maxi[5]. W 2001 roku gama wariantów osobowych została poszerzona o wersję z napędem na obie osie, która otrzymała nazwę Renault Kangoo Trekka[6]. Samochód zyskał wyraźnie większy, 180-milimetrowy prześwit, a także dodatkowe nakładki plastikowe na zderzaki, nadkola i progi. Po restylizacji z 2003 roku samochód przemianowano na Renault Kangoo 4×4[7], przez co zyskał dodatkowo duży napis 4×4 na klapie bagażnika oraz ciemne wkłady reflektorów. RestylizacjeW marcu 2003 roku Renault Kangoo pierwszej generacji przeszło obszerną restylizację[8]. Przyniosła ona przeprojektowane nadwozie, z zupełnie nowym pasem przednim – pojawiła się dwuczęściowa atrapa chłodnicy, zderzaki z większą liczbą kolorowych paneli, a także nowe, zaokrąglone reflektory o bardziej regularnym kształcie. Z tyłu producent umieścił przeprojektowany układ lamp oraz nowe zderzaki, za to w kabinie pasażerskiej zastosowano m.in. nowe koło kierownicy. Drugą, subtelniejszą restylizację przeprowadzono w październiku 2005 roku[9]. Topowe odmiany zyskały w pełni lakierowane w kolorze nadwozia zderzaki, a atrapę chłodnicy wizualnie połączoną z reflektorami poprzez węższe, zadarte ku górze elementy. ArgentynaRenault Kangoo pierwszej generacji trafiło do sprzedaży w Argentynie w 1999 roku, gdzie odbywała się jednocześnie jego produkcja w zakładach francuskiego producenta w Santa Isabel[10]. Samochód zdobył dużą popularność na tym rynku, pozostając w produkcji przez kolejne dwie dekady, niezależnie od premiery drugiej generacji na rynkach globalnych. W międzyczasie, specjalnie z myślą o lokalnym rynku, ofertę poszerzyła stylizowana na SUV-a odmiana Renault Kangoo Sportway[11], stanowiąca odpowiedź na podobnej koncepcji oferowane na rynkach latynoamerykańskich modele Fiata i Peugeota. Wyróżniła się ona podwyższonym prześwitem, dodatkowymi nakładkami na zderzaki, nadkola oraz progi, a także inną kolorystyką kabiny pasażerskiej. W 2013 roku argentyńskie Renault Kangoo pierwszej generacji przeszło dedykowaną dla lokalnego rynku restylizację, w ramach której samochód zyskał nowe zegary i gałkę zmiany biegów, a także atrapę chłodnicy z szeroką poprzeczką upodabniającą model do nowych konstrukcji Renault[12]. Pod tą postacią samochód produkowano przez kolejne 5 lat, po czym zniknął ostatecznie z rynku w 2018 roku na rzecz zupełnie nowego modelu, ponownie różniącego się wizualnie od Kangoo II na innych rynkach[13]. SilnikiW momencie wprowadzenia auta na rynek dostępne były dwa ośmiozaworowe silniki benzynowe: 1.2 (60 KM) i 1.4 (75 KM). Diesle zaczynały się od 1.9 z pompą wtryskową o mocy 55 i 65 KM. W 2000 roku dodano silnik Diesla z bezpośrednim wtryskiem 1.9 dTi o mocy maksymalnej 80 KM i wycofano 1.9 (55 KM). W 2001 roku benzynowy 1.4 zastąpiono silnikiem 1.6 i wycofano 1.9 o mocy 65 KM. W roku 2002 pojawiło się kilka nowości: 1.2 16v i 1.5 dCi (65 i 80 KM). Dlatego w 2003 wycofano 1.9 D i 1.9 dTi. W 2006 wymieniono diesle 1.5 na kolejną generację spełniającą normę Euro 4: 60, 70 i 85 KM.
Druga generacja
  _%E2%80%93_Frontansicht,_2._April_2011,_D%C3%BCsseldorf.jpg)   _Maxi_van_(2015-06-03)_01.jpg) Renault Kangoo II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2007 roku. Po 2,2 miliona wyprodukowanych egzemplarzach i 10 latach produkcji dotychczasowego wcielenia[14], Renault przedstawiło zupełnie nowe wcielenie Kangoo opracowane w oparciu o nową platformę ówczesnego koncernu Renault-Nissan Alliance. Zachowując charakterystyczne proporcje z wąskim, wysokim nadwoziem i długimi lampami w słupkach, Kangoo drugiej generacji stało się dłuższe o 18 centymetrów, a ponadto także szersze i wyższe[14]. Projektując nowe, większe Renault Kangoo drugiej generacji producent skoncentrował się na przełożeniu tych zmian na pojemność kabiny pasażerskiej[14]. Stała się ona dłuższa o 10 centymetrów, a także szersza o 9 centymetrów[14] – z czego największe zmiany pod kątem przestrzeni pojawiły się w drugim rzędzie siedzeń[14]. Estetyka kabiny pasażerskiej została w głębszym zakresie zbliżona do modeli osobowych dzięki np. wycofaniu nieosłoniętych paneli drzwi[14]. Pod kątem wizualnym Renault Kangoo drugiej generacji stało się masywniejsze, zyskując dłuższy zwis przedni, charakterystyczną zaokrągloną szybę przednią, a także wysoko osadzone, zaokrąglone reflektory w kształcie kropli[15]. LiftingW lutym 2013 Renault Kangoo drugiej generacji przeszło rozległą restylizację. Samochód zyskał zupełnie nowy wygląd pasa przedniego z wyżej umieszczonymi, węższymi reflektorami, a także bardziej obły przedni zderzak i nową osłonę chłodnicy z charakterystyczną listwą w stylu nowszych konstrukcji producenta[16] Modyfikacje przeszły też błotniki, wkłady tylnych lamp oraz wystrój kabiny pasażerskiej, gdzie zastosowano inny odcień materiałów, nowe koło kierownicy i zegary, a także przeprojektowaną konsolę centralną. Dodatkowo, gamę jednostek napędowych uzupełnił 120-konny turbodoładowany silnik tCe[17]. WariantyRenault Kangoo drugiej generacji trafiło do sprzedaży w trzech wariantach długości: skróconym, podstawowym oraz przedłużonym, z czego modele dostawcze nazywały się tym razem nie Kangoo Rapid, lecz Kangoo Express. W 2009 roku gamę najpierw poszerzyła odmiana mniejsza, charakteryzująca się nadwoziem krótszym niż 4 metry i brakiem drugiego rzędu siedzeń. W przypadku wariantu dostawczego otrzymała przydomek Kangoo Express Compact[18], z kolei odmiana osobowa uzupełniła ofertę jako awangardowy model Kangoo Be Bop[19]. Jego charakterystyczną cechą stało się dwubarwne malowanie nadwozia ze srebrnymi akcentami, a także jednoczęściowa klapa z opuszczaną szybą, odchylana na lewy bok. Ponadto, odsuwana część dachu nad drugim rzędem siedzeń pozwalała pozyskać otwartą przestrzeń. Samochód zachował niszową pozycję rynkową i w przeciwieństwie do odmiany dostawczej zniknął z rynku przedwcześnie, w 2013 roku. W 2010 roku zarówno odmiana dostawcza, jak i osobowa trafiła do sprzedaży w trzecim z zaplanowanych wariantów długości nadwozia, zyskując nazwę Kangoo Maxi[20]. Wyróżniła się ona wydłużonym rozstawem osi, a także plastikową lotką w powstałej przestrzeni między tylną osią, a drzwiami. W przypadku odmiany osobowej, otrzymała ona nazwę Grand Kangoo[21] i wyróżniała się charakterystyczną, wydłużoną szybą za drugim rzędem siedzeń. Wersje wyposażeniowe
Silniki
Kangoo Z.E.
   Renault Kangoo Z.E. zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2011 roku. Po czterech latach od debiutu Kangoo drugiej generacji, Renault przedstawiło wariant o napędzie w pełni elektrycznym, który poszerzył jednocześnie ofertę modeli sygnowanych linią Z.E[22] po osobowym modelu Fluence Z.E. Pod kątem wizualnym samochód nie zyskał głębszych zmian w strukturze nadwozia poza gniazdem do ładowania układu elektrycznego. Umieszczono je między lewym reflektorem a logo producenta pod uchylaną klapką[23]. Podobnie jak odmiana spalinowa, Renault Kangoo Z.E. dostępne było zarówno w podstawowej, jak i wydłużonej odmianie osobowej[24] lub dostawczej[25]. LiftingPodobnie jak odmiana spalinowa, także i elektryczne Renault Kangoo Z.E. przeszło restylizację w 2013 roku, po dwóch latach obecności w dotychczasowej formie[26]. Zakres zmian był identyczny w podstawowych założeniach, zyskując inny pas przedni z wyżej osadzonymi reflektorami i innym zderzakiem. Ponadto, samochód zyskał umiejscowione w innym miejscu gniazdo do ładowania – z klapki po lewej stronie przeniesiono je pod logo firmowe uchylane w formie klapki. SprzedażRenault Kangoo Z.E. trafił do sprzedaży na wybranych rynkach globalnych obejmujących nie tylko region państw europejskich, ale i latynoamerykańskich oraz Nowej Zelandii i Australii[27]. Samochód osiągając poziom sprzedaży na poziomie 50 tysięcy sztuk, do drugiej połowy 2020 roku był najpopularniejszym lekkim samochodem dostawczym o napędzie elektrycznym w Europie[28]. Dane techniczneRenault Kangoo Z.E. zyskało układ elektryczny wyposażony w silnik elektryczny o mocy 59 KM, a także baterię o pojemności 22 kWh. Parametry te pozwalały na osiągnięcie 170 kilometrów zasięgu na pełnym ładowaniu. Ładowanie możliwe było dzięki zastosowaniu złącza o mocy 3 kW[29]. W 2017 roku układ elektryczny Renault Kangoo Z.E. został zmodernizowany. Pojazd wyposażono w silnik elektryczny o takiej samej mocy 59 KM, wprowadzając jednakże wyraźnie większą baterię o pojemności 33 kWh. Pozwala to na przejechanie na jednym ładowaniu ok. 270 kilometrów[30].
Wersja argentyńska
 Renault Kangoo II zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2018 roku. Po 19 latach produkcji, argentyński oddział Renault zdecydował się w marcu 2018 roku zakończyć produkcję, nieprzerwanie wytwarzanej od 1999 roku pierwszej generacji Kangoo[31] i przedstawić zupełnie nowego następcę. W przeciwieństwie do produkowanego wówczas od 11 lat europejskiego Kangoo II, z myślą o rynku argentyńskim zdecydowano się wykorzystać tę nazwę dla lokalnej odmiany innego modelu koncernu Renault-Nissan, wytwarzanej dotychczas od 2012 roku w Rumunii i Maroku Dacii Dokker[32]. Argentyńskie Kangoo II w porównaniu do rumuńskiego pierwowzoru zyskało przeprojektowany zderzak z charakterystycznym zwężeniem wokół logo, a także inną atrapę chłodnicy oraz zmodyfikowane koło kierownicy. Pojazd trafił do produkcji w tych samych co dotychczas, lokalnych zakładach Renault w Santa Isabel obok Córdoby[33]. Kangoo StepwayOprócz wariantu dostawczego oraz osobowego, gama wariantów argentyńskiego Renault Kangoo drugiej generacji została ponownie wzbogacona o odmianę wizualnie upodobnioną do SUV-ów. Kangoo Stepway[34] wzorem europejskiego pierwowzoru Dacii o takim samym drugim członie nazwy, zyskał dodatkowe nakładki na zderzaki, nadkola i progi, a także relingi dachowe i chromowane ozdobniki atrapy chłodnicy. SprzedażProdukcja i sprzedaż argentyńskiego Renault Kangoo drugiej generacji rozpoczęła się na lokalnym rynku w połowie 2018 roku[33]. Jeszcze w tym samym roku zakłady w Santa Isabel rozpoczęły także eksport na rynki zagraniczne z regionu Ameryki Łacińskiej. W pierwszej kolejności samochód pod nazwą Renault Kangoo Express trafił do sąsiedniego Urugwaju[35] i Paragwaju, z kolei w 2019 roku jako po prostu Kangoo pojazd uzupełnił ofertę w Peru[36], Kolumbii[37], a także Meksyku[38]. Silniki
Trzecia generacja
   Renault Kangoo III zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2020 roku. W trakcie intensywnie trwającego procesu konstrukcyjnego, w maju 2019 roku Renault przedstawiło oficjalną zapowiedź planowanej zupełnie nowej generacji Kangoo w postaci bliskiego finalnej wersji prototypu Renault Kangoo Z.E. Concept[39]. Półtora roku później przedstawiono produkcyjny model, ponad 13 lat po debiucie dotychczas produkowanego wcielenia[40]. Samochód zadebiutował równolegle z tańszym, niżej pozycjonowanym modelem Express[41]. Samochód powstał na zmodernizowanej platformie aliansu Renault-Nissan-Mitsubishi o kodzie CMF[42], zyskując szersze i niższe, a także obszerniejsze pod kątem długości nadwozie za zasługą większego rozstawu osi. Zmiany konstrukcyjne przełożyły się na inne proporcje nadwozia, które stało się masywniejsze, zyskało niżej poprowadzoną linię maski, a także bardziej obłe nadkola. W czasie, gdy tylna część nadwozia została przyozdobiona krótszymi niż dotychczas lampami, nie sięgającymi już na słupki, pas przedni został w obszernym zakresie upodobniony do najnowszych konstrukcji Renault. Obszerne zmiany przeszła także kabina pasażerska, która pod kątem stylizacji oraz zastosowanych materiałów została upodobniona m.in. do Clio z piątej generacji[43]. Deskę rozdzielczą zdominował centralnie umieszczony dotykowy wyświetlacz systemu multimedialnego, za to kokpit wykończono dwubarwnymi materiałami o szaro-czarnej barwie. Projektując kabinę pasażerską Kangoo III, producent postawił na wygospodarowanie szerokich otworów wejściowych oraz dużej liczby schowków. Przy złożeniu drugiego rzędu siedzeń, przedział bagażowy ma 1,88 metra długości, a po dodatkowym złożeniu przedniego – 2,88 metra[44]. WariantyPodobnie jak poprzednicy, także i trzecia generacja Renault Kangoo trafiła do sprzedaży w wariancie osobowym oraz dostawczym. Ponownie jednak odmiana użytkowa zyskała inny przydomek, Kangoo Van[45]. Charakterystyczną cechą odmiany dostawczej stały się dedykowane dla niej rozwiązania konstrukcyjne mające pozwolić na zoptymalizowane korzystanie z przedziału transportowego. W tym celu, technologia Easy Side Access dzięki usunięciu słupka B od strony drzwi pasażera pozwala uzyskać 1,41 metrowy otwór po otwarciu przednich i tylnych drzwi, uzyskując dostęp zarówno do tylnego, jak i znajdującego się w miejscu przedniego fotela przedział transportowy[46]. Silniki
Kangoo E-Tech Electric
  Renault Kangoo E-Tech Electric zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2021 roku. Elektryczny wariant Kangoo skompletował gamę trzeciej generacji pojazdu 4 miesiące po premierze odmiany spalinowej i zarazem dekadę po premierze dotychczas produkowanego modelu. W ramach nowej polityki nazewniczej Renault wobec samochodów elektrycznych, nazwa Kangoo o takim napędzie została skorygowana z Z.E. na E-Tech Electric[47]. W pierwszej kolejności zadebiutował wariant dostawczy[48], zdradzając przy okazji zakres modyfikacji, jakie Kangoo E-Tech Electric przeszło w stosunku do pierwowzoru spalinowego. Podobnie jak w przypadku poprzednika w wersji po restylizacji, zmiany wizualne ograniczyły się do umieszczenia portu do ładowania pod logo między reflektorami oraz innego wypełnienia miejsca, gdzie pierwotnie znajdowała się atrapa chłodnicy w spalinowym modelu. Początek sprzedaży elektrycznego Kangoo E-Tech Electric zaplanowano na 2022 rok[49], kiedy to do sprzedaży trafią także bliźniacze konstrukcje Mercedesa i Nissana. Dane techniczneProjektując elektryczny układ napędowy Kangoo E-Tech Electric, Renault skoncentrowało się na większej mocy i dłuższym zasięgu na jednym ładowaniu. Samochód jest napędzany tym razem przez silnik elektryczny o mocy 102 KM, który zasilany jest baterią o pojemności 44 kWh[50]. Producent deklaruje, że samochód może na jednym ładowaniu przejechać ok. 265 kilometrów[49].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (seria modeli samochodów): |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
