Rezerwat przyrody Wąwóz Szaniawskiego

Wąwóz Szaniawskiego

rezerwat leśny
Typ rezerwatu	fitocenotyczny (PFi), leśny i borowy (EL)
Podtyp rezerwatu	zbiorowisk leśnych (zl), lasów nizinnych (lni)
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Mezoregion	Wysoczyzna Ciechanowska, Kotlina Warszawska
Data utworzenia	1977-07-21
Akt prawny	M.P. z 1977 r. nr 19, poz. 107 §2
Powierzchnia	13,9312 ha
Powierzchnia otuliny	34,03 ha
Położenie na mapie gminy Serock Wąwóz Szaniawskiego
Położenie na mapie Polski Wąwóz Szaniawskiego
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Wąwóz Szaniawskiego
Położenie na mapie powiatu legionowskiego Wąwóz Szaniawskiego
52°28′45″N 21°03′39″E/52,479167 21,060833
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Wąwóz Szaniawskiego – leśny rezerwat przyrody utworzony w 1977 r. na terenie wsi Jadwisin w gminie Serock^[1][2].

Początkowo zajmował 11,50 ha. W 2011 roku został powiększony do 13,9312 ha^[3]. Wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o powierzchni 34,03 ha^[2].

Celem ochrony jest zachowanie drzewostanów o charakterze zbliżonym do naturalnego, odznaczających się różnorodnością zbiorowisk roślinnych^[2]. Na terenie rezerwatu występuje las mieszany z sosną i pomnikowymi dębami porastającymi zbocze wąwozu i wysoką skarpę doliny Narwi.

Inne gatunki występujące na terenie rezerwatu to klon, lipa, grab, w podszycie leszczyny, porzeczki alpejskie, głóg dwuszyjkowy. Urozmaicenie stanowi resztka drzewostanu parkowego, złożonego z tuj, topoli kanadyjskich i robinii. Ogółem wyróżniono 34 pomniki przyrody w tym 2 głazy – granity.

Nazwa rezerwatu pochodzi od nazwiska pisarza Jerzego Szaniawskiego, który był właścicielem okolicznych ziem. Na terenie rezerwatu znajdują się ruiny dworku Szaniawskich, który spłonął we wrześniu 1977 roku^[4].

W pobliżu, na północ od Zegrzynka, znajduje się rezerwat „Jadwisin”.