Roch Brzosko

Roch Brzosko
	pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1891 ; Brzóski-Markowizna, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	1940 ; Charków, USRR
	Przebieg służby
Lata służby	1913–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
Stanowiska	kierownik Oddziału Usznego Szpitala Szkolnego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Roch Józef Brzosko (ur. 15 sierpnia 1891 w Brzóskach Markowiźnie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – doktor medycyny, laryngolog, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

W 1913 ukończył Cesarską Wojskową Akademię Medyczną w Petersburgu. Z dniem 13 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego^[1], a 30 grudnia 1918 otrzymał przydział do Dywizji Litewsko-Białoruskiej^[2]. Uczestnik wojny 1918–1921 jako lekarz Mińskiego pułku strzelców, a następnie 3 pułku Ułanów Śląskich, pozostając na ewidencji kompanii zapasowej sanitarnej nr I^[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 70. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy^[4]. Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie^[5]. 1 grudnia 1924 został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 14. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1928 pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym Nr 1 w Warszawie, a od 1930 ponownie w Szpitalu Ujazdowskim, który wówczas był Szpitalem Szkolnym Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Na podpułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 16. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy^[6]. W 1936 zajmował stanowisko kierownika Oddziału Usznego. Mieszkał w Warszawie przy ulicy Szopena 19^[7]. Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów zdrowia, grupa lekarzy^[8] (?). 27 kwietnia 1937 przeprowadził operację usunięcia migdałków podniebiennych Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza^[9].

Po agresji ZSRR na Polskę w czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach^[10], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[11].

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady^[12]^[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[14]^[15].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[16]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Zobacz też

Przypisy

↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 r., poz. 89, s. 54.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 r., poz. 187, s. 109.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 425, 570.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 1113, 1124, 1201.
↑ Szpital Ujazdowski do sierpnia 1921 funkcjonował jako Główny Szpital Wojskowy, a następnie jako Szpital Okręgowy Nr I. W kwietniu 1925 został przekształcony w Szpital Szkolny Oficerskiej Szkoły Sanitarnej (od 1928 – Szkoła Podchorążych Sanitarnych), a 1 kwietnia 1930 Szpital Szkolny Centrum Wyszkolenia Sanitarnego.
↑ Rocznik oficerski 1932 s. 323, 826.
↑ Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski ..., s. 1161, 1247.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 367, 492.
↑ Operacja Marszałka Śmigłego-Rydza. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 101 z 8 maja 1937.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 47.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 1 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936.
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2003. ISBN 83-916663-5-2.

Linki zewnętrzne

[1] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 r., poz. 89, s. 54.

[2] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 r., poz. 187, s. 109.

[3] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 425, 570.

[4] Rocznik oficerski 1923, s. 1113, 1124, 1201.

[5] Szpital Ujazdowski do sierpnia 1921 funkcjonował jako Główny Szpital Wojskowy, a następnie jako Szpital Okręgowy Nr I. W kwietniu 1925 został przekształcony w Szpital Szkolny Oficerskiej Szkoły Sanitarnej (od 1928 – Szkoła Podchorążych Sanitarnych), a 1 kwietnia 1930 Szpital Szkolny Centrum Wyszkolenia Sanitarnego.

[6] Rocznik oficerski 1932 s. 323, 826.

[7] Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski ..., s. 1161, 1247.

[CITEREFRybkaStepan2006367,_492-8] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 367, 492.

[9] Operacja Marszałka Śmigłego-Rydza. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 101 z 8 maja 1937.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa200347-10] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 47.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003LXXIV-11] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.

[12] M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885

[13] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 1 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).

[14] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].

[15] Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

[16] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]