Urodził się jako Roy Claxton Acuff w Maynardsville (Tennessee), zaledwie kilka kilometrów na północ od Knoxville, w górach Great Smoky Mountains, jako syn Neila Acuffa, adwokata i pastora oraz Idy Florence Carr. Gdy Acuff miał 16 lat, rodzina przeniosła się do Fountain City, na przedmieściach Knoxville, a on spędził większość swoich lat w szkole średniej, doskonaląc się w sporcie. Po ukończeniu studiów został zaproszony na próbę na zgrupowanie pierwszoligowego zespołu baseballowego (liga MLB), ale wyprawa wędkarska na Florydę w 1929 r. zakończyła się poważnym udarem słonecznym i Acuff był przykuty do łóżka przez kilka miesięcy. W czasie rekonwalescencji ponownie zainteresował się muzyką i zaczął doskonalić swoje umiejętności gry na skrzypcach. Kiedy wyzdrowiał, porzucił marzenia o karierze baseballowej i postanowił wykorzystać swój nowo odkryty talent muzyczny[2].
Kariera
Artyście nadano nieformalny tytuł „Króla muzyki country”. Wydaje się on być zupełnie zasłużony. Acuff przez ponad sześćdziesiąt lat tworzył muzykę country, wykazując wielkie przywiązanie do jej ortodoksyjnej formy i tradycyjnych wartości. Był także wieloletnim kierownikiem (Grand Master), Grand Ole Opry, sceny muzycznej w Nashville, na której debiutowali wszyscy wielcy muzyki country. Acuff był też znakomitym biznesmenem. Był współwłaścicielem, założonej w 1942 spółki wydawniczej Acuff-Rose Publications, która w latach czterdziestych, pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku nabyła prawa autorskie setek wielkich przebojów należących do dorobku współczesnych piosenkarzy z kręgu muzyki country i pop. Okresem największej popularności Acuffa były lata czterdzieste i pięćdziesiąte, kiedy stał się rodzajem „instytucji narodowej”. Popularność jego spadła wraz z nadejściem rock and rolla, choć powszechnie się uważa, że muzyka grana przez niego przyczyniła się znacznie do rozwoju tego gatunku. Ostatecznie spadło także jego znaczenie w kręgu country wraz z przenikaniem do tej muzyki elementów rocka i muzyki pop.
