Sławograd

Sławograd
Слаўгарад, Славгород
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	mohylewski
Rejon	sławogradzki
Wysokość	137 m n.p.m.
Populacja (2010); • liczba ludności	; 7900
Nr kierunkowy	246
Kod pocztowy	213245
	Położenie na mapie obwodu mohylewskiego Sławograd
	Położenie na mapie Białorusi Sławograd
	53°26′43″N 30°59′47″E/53,445278 30,996389
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Sławograd (biał. Слаўгарад, Słauharad; ros. Славгород, Sławgorod) – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu sławogradzkiego. 7,9 tys. mieszkańców (2010). Do 1945 pod nazwą Propojsk.

Historia

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w starostwie niegrodowym propojskim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego Wielkiego Księstwa Litewskiego^[2].

W mieście znajdują się zabytki: cerkiew Narodzenia Bogurodzicy z XVIII w. i dawny urząd pocztowy z XIX w.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 28 listopada 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali^[3].

W mieście w 1953 roku urodził się Alaksandr Antonienka – białoruski parlamentarzysta.

Galeria

Jezioro
Fabryka serów
Budynek administracji rejonu
Cerkiew Narodzenia Bogurodzicy
Dawny urząd pocztowy

Przypisy

↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 104.
↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1720 .

Linki zewnętrzne

Propojsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 51 .

[1] Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).

[2] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 104.

[3] Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1720 .

[1]

[2]

[3]