Smorgonie
Smorgonie (biał. Смарго́нь Smarhoń, ros. Сморго́нь Smorgoń, lit. Smurgainys, jid. סמאַרגאָן Smargon[3]) – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, stolica rejonu smorgońskiego, położone na historycznej Wileńszczyźnie. HistoriaW XV wieku Smorgonie były własnością rodu Despot-Zenowiczów i wchodziły w skład dawnego województwa wileńskiego. W 2 poł. XVII wieku najechali je Radziwiłłowie i siłą przyłączyli do ordynacji nieświeskiej. W 1805 roku miasto zostało sprzedane Ogińskim, od których kupił je później Karol Dominik Przeździecki. Za jego udział w powstaniu listopadowym rząd carski skonfiskował mu majątek. Klasycystyczny dwór Przeździeckiego rozebrano w XIX wieku. To w Smorgoniach Napoleon Bonaparte podjął decyzję o opuszczeniu Wielkiej Armii, przekazał dowództwo Muratowi a następnie w towarzystwie niewielkiej eskorty udał się do Francji.[4]
W czasie I wojny światowej przez miasto przechodził front. Od 1915 roku było okupowane przez armię niemiecką. Po wycofaniu się Niemców w grudniu 1918 roku miasto zostało zajęte bez walki przez bolszewików[5]. W latach 1920–1922 Smorgonie pozostawały w składzie Litwy Środkowej, a następnie II Rzeczypospolitej; były siedzibą wiejskiej gminy Smorgonie. W 1924 były najmniejszym miastem Polski, licząc 100 mieszkańców[6].
W latach 1921–1945 miasto leżało w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie oszmiańskim, w gminie miejskiej Smorgonie. W 1931 w 801 domach zamieszkiwało 4074 osób[7]. Od 17 września 1939 znajdowały się pod okupacją ZSRR, a od 1941 roku – niemiecką. Obecnie miasto leży w granicach Białorusi. Społeczność żydowskaDo II wojny światowej Smorgonie miały znaczącą społeczność żydowską (pod koniec XIX wieku Żydzi stanowili 76% populacji miasta[potrzebny przypis]). W czasie I wojny światowej wielu Żydów ewakuowało się w głąb Rosji w ramach tzw. bieżeństwa. Po wojnie uciekinierzy zaczęli wracać do miasta; działały tu liczne organizacje żydowskie[potrzebny przypis]. Większość społeczności żydowskiej Smorgoni została wywieziona w 1942 do getta kowieńskiego lub podwileńskich Ponar. Wspomnienia o żydowskich Smorgoniach zostały zebrane w księdze pamięci miasteczka[8]. Zabytki
Związani z miastem
ObwarzankiMiasto słynęło dawniej ze słodkich obwarzanków, które obok palm wileńskich i piernikowych serc z sentencjami, były symbolem i atrakcją sławnego jarmarku odpustowego Kaziuków wileńskich. Obwarzanki zwożono wozami i stosami kładziono na straganach. Śpiewano o nich np: Smorgońskich obwarzanków kupią tobie penki, / Tylko ty Józiuku nie oddawaj renki. Miasta partnerskieGaleria zdjęć
Zobacz teżUwagi
Przypisy
BibliografiaLinki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (city of raion subordinance): Information related to Smorgonie |