|
Stanisław Gawłowski
Stanisław Gawłowski (ur. 27 listopada 1968 w Brzegu) – polski polityk, z wykształcenia ekonomista, poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji, senator X i XI kadencji, w latach 2007–2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska. ŻyciorysSyn Michała i Antoniny[1]. W 2000 uzyskał licencjat w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, w 2003 ukończył studia podyplomowe z historii w Wyższej Szkole Gospodarstwa Krajowego, a w 2005 uzyskał magisterium w Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji. W 2011 w Społecznej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi uzyskał stopień doktora. W 1987 wstąpił do Ruchu Wolność i Pokój[2], a w 1988 do Konfederacji Polski Niepodległej. W 1994 uzyskał mandat radnego Darłowa, wszedł w skład zarządu miasta[2]. Od 1996 pełnił funkcję zastępcy burmistrza[2]. W latach 1998–2002 zasiadał w sejmiku zachodniopomorskim, następnie do 2005 zajmował stanowisko zastępcy prezydenta Koszalina. Należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, następnie przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy w wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a w wyborach w 2005 został wybrany na posła V kadencji w okręgu koszalińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 24 597 głosów. 16 listopada 2007 został sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 27 047 głosów[3]. 10 czerwca 2015 premier Ewa Kopacz poinformowała na konferencji prasowej, że przyjęła jego dymisję ze stanowiska wiceministra[4]. W wyborach w tym samym roku został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 14 264 głosów[5]. W Sejmie VIII kadencji został przewodniczącym Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa[6]. W 2016 został p.o. sekretarza generalnego PO[7], a od grudnia 2017 do kwietnia 2018 zajmował stanowisko sekretarza generalnego partii. 17 listopada 2017 został powołany na funkcję przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[8]. W grudniu 2017 z Prokuratury Krajowej na wniosek Centralnego Biura Antykorupcyjnego wystosowano wniosek o uchylenie immunitetu polityka w związku z zamiarem przedstawienia mu zarzutów m.in. korupcyjnych[9], w tym związanych z tzw. aferą melioracyjną dotyczącą nieprawidłowości przy inwestycjach prowadzonych przez Zachodniopomorski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Szczecinie[10][11]. W styczniu 2018 Stanisław Gawłowski, nieprzyznający się do tych czynów, zrzekł się immunitetu[12]. 27 lutego 2018 Komisja Regulaminowa, Spraw Poselskich i Immunitetowych zarekomendowała Sejmowi wyrażenie zgody na zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie posła[13]. 12 kwietnia 2018 Sejm bezwzględną większością głosów wyraził zgodę na zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie polityka[14]. Następnego dnia Stanisław Gawłowski stawił się w Prokuraturze Krajowej w Szczecinie, gdzie został zatrzymany i przesłuchany[15]. 15 kwietnia 2018 decyzją Sądu Rejonowego Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie został tymczasowo aresztowany na trzy miesiące[16], a następnie osadzony w Areszcie Śledczym w Szczecinie[17]. 7 maja 2018 Sąd Okręgowy w Szczecinie po rozpoznaniu zażaleń utrzymał decyzję o zastosowaniu tymczasowego aresztowania[18]. W związku z tą samą aferą melioracyjną 25 czerwca 2018 żonie Stanisława Gawłowskiego został przedstawiony zarzut prania brudnych pieniędzy[19]. 12 lipca 2018 Sąd Okręgowy w Szczecinie uwzględnił wniosek prokuratora o przedłużenie tymczasowego aresztowania, zezwalając jednak na jego uchylenie po wpłaceniu poręczenia majątkowego w kwocie 500 tys. złotych[20]. Po wpłaceniu tej sumy polityk został zwolniony następnego dnia[21]. 25 lipca 2018 Sąd Apelacyjny w Szczecinie prawomocnie nie uwzględnił zażalenia prokuratora na decyzję o uchyleniu tymczasowego aresztowania[22]. 6 grudnia 2018 Sejm wyraził zgodę na tymczasowe aresztowanie Stanisława Gawłowskiego w związku z kolejnymi zarzutami (wcześniej polityk zrzekł się immunitetu)[23]. W wyborach w 2019 uzyskał mandat senatora, kandydując z własnego komitetu w okręgu nr 100 (dostał 44 956 głosów)[24]. W 2023 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję w tym samym okręgu z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 66 976 głosów[25]. Objął funkcję przewodniczącego Komisji Klimatu i Środowiska[26]. Wyniki w wyborach ogólnopolskich
Odznaczenia i wyróżnieniaW 2005 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[30], a w 2009 Złoty Kordelas Leśnika Polskiego[31]. W 2010 otrzymał tytuł honorowego obywatela gminy Mszana Dolna[32]. Przypisy
Bibliografia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
