Stefan Słoński

Stefan Słoński

Data urodzenia	12 maja 1912
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1976 Poznań
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Praca
Styl	modernizm
Budynki	zespół handlowo-mieszkaniowy przy ul. Grunwaldzkiej 29-35 w Poznaniu
Odznaczenia

Stefan Słoński (ur. 12 maja 1912, zm. 8 grudnia 1976 w Poznaniu^[1]) – polski architekt i urbanista.

Od 1937 pracownik Wydziału Planowania Miasta Stołecznego Warszawy. W 1944 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1945 do 1946 w biurze projektowym łódzkiego Komitetu Odbudowy Bałut. W 1946 przeprowadził się do Poznania, gdzie zatrudniono go w Poznańskiej Dyrekcji Odbudowy. Od 1949 w Miastoprojekcie. Od 1948 do 1952 asystent w Katedrze Projektowania Budownictwa Mieszkaniowego Wydziału Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. W latach: 1957-1958, 1969-1971 i 1973-1976 wiceprezes poznańskiego oddziału SARP. Odznaczony w 1969 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu^[2].

• współautorstwo planów zagospodarowania niektórych miast na terenie Wielkopolski,
• współautorstwo planu zagospodarowania placu Wielkopolskiego w Poznaniu,
• współautorstwo planu zagospodarowania miasta Wŏnsan w Korei Północnej,
• odbudowa Kuratorium przy ul. Składowej w Poznaniu,
• odbudowa Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu (z Bogdanem Cybulskim),
• odbudowa Collegium Chemicum w Poznaniu (z Henrykiem Karą),
• budynki mieszkalne w Poznaniu: ul. Działowa, plac Wielkopolski,
• zespół handlowo-mieszkaniowy przy ul. Grunwaldzkiej 29-35 w Poznaniu (z Bogdanem Cybulskim i Józefem Iwiańskim),
• szkoły w Swarzędzu (z Henrykiem Karą),
• szkoła na Starołęce w Poznaniu^[3].