|
Synowódzko Wyżne
Synowódzko Wyżne (ukr. Верхнє Синьовидне) – osiedle typu miejskiego w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Osiedle liczy 3555 mieszkańców. Znajduje tu się stacja kolejowa Synowódzko Wyżne, położona na linii Lwów – Stryj – Batiowo. HistoriaLatopis Ipatijewski podaje, że król Daniło wracając z Węgier od króla Beli IV, do którego udał się z prośbą o pomoc przeciwko Tatarom, stanął na nocleg w tutejszym monasterze Bogarodzicy. Nazwa Synowódzko miała powstać jakoby od sinych wód wielkiego jeziora, które niegdyś zalewało całą dolinę zajętą przez obie wsi[1]. Wieś prawa wołoskiego, położona była na początku XVI wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2]. Założone w 1561 r. Wieś Synowucko Wyższe położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[3], wieś Sienowocko Wyżne w drugiej połowie XVII wieku należał do starostwa stryjskiego[4]. Za II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa, następnie wieś należała do zbiorowej wiejskiej gminy Synowódzko Wyżne[5], której była siedzibą. Początkowo w powiecie skolskim, a od 1932 w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[6]. W 1921 roku we wsi urodził się biznesmen i filantrop Petro Jacyk[7]. Na początku lipca 1941 roku miejscowa ludność urządziła pogrom, w którym zginęło 147 Żydów. Antyżydowskie zajścia powstrzymało zajęcie wsi 5 lipca 1941 przez wojsko węgierskie. W 1942 roku pozostałych Żydów Niemcy deportowali do Stryja i Bolechowa (a stamtąd później do obozu zagłady w Bełżcu)[8]. W czerwcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 42 Polaków[9]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Ważniejsze obiektyPrzypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||
