Słoneccy herbu KorabSłoneccy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Korab, który wziął swoje nazwisko od Słończyc w powiecie wrzesińskim (obecnie słupeckim), znany od końca XIV wieku[1]. Jego przedstawiciele zbyli swoje udziały w rodzinnym gnieździe, które około 1795 roku należało już do Łukomskich z Paruszewa, a później do Bieńkowskich[2], i przenieśli się do województwa ruskiego, gdzie doszli do dużego znaczenia, pełniąc liczne urzędy ziemskie oraz biorąc aktywny udział w życiu politycznym. Kasper Niesiecki znał tylko wielkopolskich przedstawicieli tego rodu: Tomasza Słoneckiego 1621; N. Słonecką zamężną za Tomaszem Koczorowskim; Jędrzeja (Andrzeja) Słoneckiego żonatego z Jadwigą Walknowską, z którą miał dwóch synów: Mikołaja i Jana; a także Marcina Słoneckiego 1704[3]. Pod koniec XVIII wieku w zaborze austriackim wylegitymowało się siedmiu członków rodu Słoneckich, należących do trzech linii (północna związana z rz.-kat. parafiami: Firlejów, Tłuste i Uście Zielone; południowa związana z rz.-kat. parafiami: Horodenka, Kołomyja i Nadwórna; zachodnia związana z rz.-kat. parafiami: Kałusz, Rożniatów i Strachocina), które ze względu na pełne rozwarstwienie majątkowe można zaliczać zarówno do warstwy ziemiaństwa jak też do kategorii szlachty cząstkowej[4]. Członkowie rodu
Linki zewnętrznePrzypisy
|