Teoria sprężystości, elastomechanika^[1] – dział mechaniki ośrodków ciągłych badający odkształcenia sprężyste ciał stałych^[2], powstałe pod wpływem działania sił zewnętrznych i innych czynników np. zmiany temperatury^[3].

Teoria sprężystości dzieli się na liniową teorię sprężystości i nieliniową teorię sprężystości.

Liniowa teoria sprężystości zakłada liniowe związki konstytutywne, czyli obowiązywanie prawa Hooke’a oraz liniowe związki geometryczne, które są odpowiednie do opisu deformacji ciała w zakresie małych przemieszczeń i małych odkształceń^[4][5].

Pionierem teorii sprężystości był inżynier kolejnictwa, budowniczy kolei Petersburg-Moskwa oraz konstruktor mostów, Feliks Jasiński – autor dzieła Badania nad sztywnością prętów ściskanych – opublikowanej w 1895 roku^[6].

• Naprężenie
• Odkształcenie
• Prawo Hooke’a
• Sprężystość
• Plastyczność
• Porosprężystość
• Termosprężystość
• Lepkosprężystość
• Reologia