|
Witold Stanisław Michałowski
 Witold Stanisław Michałowski[1], ps. Michał Bereha (ur. 23 sierpnia 1939 w Warszawie, zm. 6 grudnia 2017 tamże[2]) – polski inżynier, który nadzorował budowy rurociągów przesyłowych w Europie, Azji, Afryce i Ameryce, ekspert w dziedzinie geopolityki paliwowo-energetycznej, założyciel Ligi Konsumentów Gazu (późniejszej Ligi Konsumentów Energii)[3][4][5][6], pisarz, dziennikarz, podróżnik, i publicysta. ŻyciorysWykształcenie i działalność zawodowaUkończył studia na Politechnice Warszawskiej. W 1967 kierował I Polską Wyprawą w Góry Mongolskiego Ałtaju. Od 1968 zawodowo zajmował się budową rurociągów ropy naftowej i gazu. Był w tym czasie m.in. szefem nadzoru inwestorskiego II nitki rurociągu PRZYJAŹŃ i rurociągu PÓŁNOCNEGO w HYDROBUDOWIE – 6, dyrektorem ds. Inwestycji rurociągowych na terenie b. ZSRR w B.K.D.E. INSTALEXPORT oraz szefem nadzoru budowy gazociągu BOISBRIAND – MONTREAL w Kanadzie i rurociągu naftowego WARRI-MAIDOGURI w Nigerii. Pracował również przy instalacjach naftowych między innymi w Iranie, Iraku i Libii. Uczestniczył w pracach przy projektowaniu i budowie rakiety Meteor 2 – jedynej jak dotąd polskiej rakiety, która dotarła w kosmos[4][5][6]. Był doradcą sejmowej komisji gospodarki, pełnomocnikiem ministra ochrony środowiska ZNiL ds. Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery Karpat Wschodnich. Był członkiem Polskiego Komitetu ds. Gospodarki Energetycznej FSNT Naczelnej Organizacji Technicznej. Jako pierwszy w Polsce w 1976 publicznie na łamach „Przeglądu Technicznego” podjął temat budowy terminali LNG (terminale na gaz skroplony). Wskutek interwencji ZSRR zakazano mu dalszych publikacji na ten temat[4][5][6]. Od 1995 pełnił funkcję redaktora naczelnego kwartalnika „Rurociągi” (do sierpnia 2011 ukazały się 63 numery)[4]. W 2010 założył Ligę Konsumentów Gazu (późniejsza Liga Konsumentów Energii) – organizację lobbującą na rzecz suwerenności paliwowo – energetycznej Polski[3][4]. Wraz z Piotrem Malczewskim otrzymał wyróżnienie Kolosy 2000 za dotarcie do Kraju Urianchajskiego w centralnej Azji i powtórzenie trasy wyprawy Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego z 1920. Przebywał na kontraktach między innymi w Iranie, Iraku, Libii, Nigerii, ZSRR i Kanadzie[5][6]. W 1992 założył Fundację Odysseum – Ośrodek Dokumentacji Dokonań Polaków w Świecie, działającą pod patronatem Muzeum Azji i Pacyfiku. Był członkiem Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Publikował m.in. w „Obywatelu”[7], „Naszym Dzienniku”, „Naszej Polsce”, a także innych pismach. Był również stałym komentatorem w Radiu Maryja i Telewizji Trwam oraz okazjonalnie w innych mediach, np. w Polskim Radiu Program III[4][5][6]. Działalność politycznaBył współautorem pierwszej konstytucji programowej i podstaw ideologicznych Samoobrony RP[8]. Przez wiele lat doradzał przewodniczącemu tej partii Andrzejowi Lepperowi[9]. Zasiadał w zarządzie regionalnym Związku Zawodowego „Samoobrona”[10]. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował do sejmiku mazowieckiego z listy Samoobrony RP[11]. W sierpniu 2005 wystąpił z tej partii[12]. W wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Platformy Janusza Korwin-Mikkego w okręgu płockim[13]. W wyborach samorządowych w 2010 bezskutecznie kandydował do rady miasta Warszawy z listy Komitetu Wyborczego Wyborców Romualda Szeremietiewa[14]. Życie prywatneSyn Władysława i Ferdynandy[2]. Ojciec Jana Michałowskiego[15]. Mieszkał w Warszawie na ul. Werbeny 1[16]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[17]. Publikacje
Przypisy
Bibliografia
Information related to Witold Stanisław Michałowski |
