Zagato
Zagato S.r.l. – włoskie studio projektowe i producent nadwozi samochodowych z siedzibą w Rho działający od 1919 roku. Należy do włoskiego konsorcjum ZED Milano. HistoriaPoczątkiW 1919 roku włoski rzemieślnik Ugo Zagato zdecydował się wykorzystać zdobyte doświadczenie podczas pracy m.in. w rodzimym przedsiębiorstwie produkującym nadwozia Carrozzeria Varesina i branży lotniczej by zatworzyć własny zakład[2]. Założone w Mediolanie Zagato nazwane zostało od nazwiska założyciela, koncentrując się na funkcjonowaniu jako studio projektowe[2]. Przedsiębiorstwo początkowo wykorzystywało niewielki warsztat, tworząc autorskie projekty stylistyczne inspirowane lotnictwem[2]. Pierwszym samochodem ze stylistyką opracowaną przez Ugo Zagato był Fiat 501, który zadebiutował w 1922 roku[2], z kolei popularność i renomę włoska firma zdobyła na przełomie lat 20. i 30. XX wieku, kiedy to nawiązano wieloletnią współpracę z Alfa Romeo[3]. Podczas II Wojny Światowej Zagato przeszło na działalność wojskową, budując sprzęt dla włoskiej armii[4], z kolei alianckie bombardowania doprowadziły do zniszczenia fabryki w pierwotnej lokalizacji[4]. Okres powojennyOkres powojenny przyniósł stopniowe przechodzenie z produkcji dla armii na produkty cywilne. Przełomowym projektem była realizacja dla firmy Isotta Fraschini, po czym Zagato pełnoskalowo powróciło do budowy nadwozi dla samochodów osobowych[4]. Schyłek lat 40. przyniósł zacieśnienie się współpracy z licznymi rodzimymi producentami samochodów, tworząc dla nich głównie ściśle limitowane i małoseryjne warianty standardowych modeli. Wtedy studio opracowało pierwsze projekty dla Ferrari i Maserati, by w latach 50. po raz pierwszy zbudować modele dla zagranicznych firm w postaci brytyjskiego AC Cars i Jaguara. W międzyczasie, Zagato wielokrotnie zmieniało lokalizacje swojej manufaktury w obszarze metropolitarnym Mediolanu[4]. Przełomowym momentem była prezentacja modelu Aston Martin DB4 GT Zagato z 1960 roku, która zapoczątkowała wieloletnią współpracę z brytyjską firmą na polu limitowanych wariacji na temat podstawowych modeli[2]. Innym ważnym partnerem Zagato w drugiej połowie XX wieku było także Maserati. II poł. XX wiekuLata 70. przyniosły powstanie dwóch samodzielnych projektów pod marką Zagato, poczynając od zbudowanego w dwóch sztukach prototypu Aster Coupé z 1972 roku[5], kończąc na nietypowym i wykraczającym poza dotychczasowy charakter firmy elektrycznym mikrosamochodzie Zagato Zele. W latach 1974–1976 włoska firma zbudowała ok. 500 egzemplarzy, z czego głównym rynkiem zbytu były pogrążone wówczas w kryzysie paliwowym Stany Zjednoczone[6]. Lata 80. przyniosły powrót do budowania limitowanych modeli sportowych samochodów i tworzenie projektów stylistycznych na zlecenie, głównie współpracując z Maserati[4]. W 1987 roku Zagato po raz pierwszy nawiązało współpracę z japońskim przedsiębiorstwem, podpisując porozumienie z japońskim Nissanem i jego tunerem Autech. W ramach tej kolaboracji powstały małoseryjne modele Stelvio z 1988 i Gavia z 1991[7]. Lata 90. przyniosły zaangażowanie Zagato w tworzenie jednorazowych prototypów. XXI wiekPierwsza dekada XXI wieku przyniosła zacieśnienie wieloletniej współpracy z Aston Martinem, a także Ferrari i Maserati. Włoska firma ponownie poszerzyła też portfolio nowych, zagranicznych firm, dla których wykonała unikatowe projekty. W 2006 roku powstała specjalna edycja japońskiego SUVa Toyota Harrier Zagato[8], w 2008 roku dla Holendrów zbudowano supersamochód Spyker C12 Zagato[9], a w tym samym roku powstał limitowany Bentley Continental GTZ[10] oraz Diatto Ottovù Zagato oddające hołd dawnej przedwojennej firmie Diatto[11]. Druga dekada XXI wieku przyniosła pierwsze realizacje dla firm niemieckich: BMW i Porsche, by w 2020 roku zaangażować się we wskrzeszenie kolejnej historycznej włoskiej marki Iso przy okazji limitowanego IsoRivolta GTZ[12]. W 2019 roku Zagato świętowało 100-lecie nieprzerwanej działalności[13]. Słynnym i najbardziej charakterystycznym akcentem stylistycznym łączącym współczesne projekty włoskiej firmy, niezależnie od firmy, został falowany dach nawiązujący do tradycji dostosowania kształtu nadwozia do kierowcy i pasażera podróżującego w kasku[2], tzw. double bubble. Modele samochodówProjekty
Studyjne
Przypisy
|